Mannen kunnen nogal geobsedeerd zijn door allerlei indrukwekkende apparaten, welke vaak zijn terug te voeren op dat ene ‘apparaat’: het mannelijk geslachtsdeel. Om het aanschouwelijk te maken hierbij enkele alledaagse voorwerpen die we vaak niet direct als fallussymbolen herkennen.
Een fotocamera met een zoomlens, dat is wat mannen willen. Ze staan in de winkel direct bij de grote camera’s te kijken en die moeten liefst een flink uitschuifbaar objectief hebben. In tegenstelling tot een vrouw die vooral geïnteresseerd is in de praktische aspecten: Is de camera functioneel en handig in het gebruik? Voldoet ie aan mijn fotografische wensen? Is het toestel licht, handzaam en gemakkelijk in het gebruik? Heeft ie misschien ook nog een mooi kleurtje? Zij is niet bezig met een grote. Voor een man is een kleintje een afgang, daar kan hij niet mee voor de dag komen. Mannen kopen liefst indrukwekkende camera’s met een maximaal zoombereik (de erectie).
De bladblazer is ook zo’n fallussymbool, een volkomen onzinnig apparaat dat qua geluid en energie sterk milieuvervuilend is. Zoals te zien op de afbeelding is het een natuurgetrouwe nabootsing van het mannelijk geslachtsdeel, een gestroomlijnde penis met balzak. Voor tuin- en plantsoenarbeiders die grote oppervlaktes moeten bijhouden, okee. Maar de man in de straat die met groot vermogen en een hoop herrie wat blaadjes en zaadjes op laat dwarrelen maakt zich eigenlijk alleen maar belachelijk.
Wat te denken van de gefrustreerde hengelaars aan de waterkant met hun recht omhoog staande stokken. Ze hopen een aardige ‘vis’ aan de haak te slaan.
Dan zijn er nog de brandweer en zijn spuit, de politieman met knuppel, pistool en pepperspray, auto’s en motoren met zware ritmische bassen en grommende uitlaten, militairen met glimmende geweren, kanonnen en raketwerpers. De apparaten en machines lijken meestal sterk op elkaar, of beter gezegd op het mannelijk geslachtsorgaan. Vaak komt er veel lawaai en spektakel aan te pas, want mannen zijn uitslovers en druktemakers, vooral in hun jonge jaren als de hormonen op volle kracht door het lichaam razen. Het militaire apparaat maakt daar dan ook handig gebruik van. Het wapengekletter is een zwakke afgeleide van oeroude gebruiken en gedragingen: het tonen van je mannelijke kracht als uitdrukking van volwassenheid. Tegenwoordig kun je beter spreken van het suggereren van potentie, want er is geen enkele prestatie voor nodig om een knetterend uitlaatstuk onder je motor te schroeven.
In vroegere tijden moesten mannen zich bewijzen door moed, durf en kracht te laten zien in gevaarlijke situaties. Oude cultuurvolken hadden daar allerlei inwijdingsrituelen voor. Volwassenheid was geen loze kreet maar hield in: echt en volledig mens worden. De initiatieriten waren een soort proeve van bekwaamheid en hadden altijd een symbolische betekenis. Kunstmatig veroorzaakte belevingen waren representatief voor werkelijke en ingrijpende levenservaringen. De kandidaat kon dan ondervinden hoe hij zou reageren in een kritieke stressvolle situatie en welk inzicht hem daaruit zou kunnen bevrijden. Doel daarvan was het bevorderen van een onaantastbaar levensvertrouwen en een diep besef van de eigen innerlijke kracht.
Onze masculiene wereld heeft een sterke behoefte aan vrouwelijke energie. Voor mannen zou dat kunnen betekenen: bewustwording en ontwikkeling van de vrouwelijke eigenschappen die in hem aanwezig zijn. Voor de vrouw zou de situatie in de wereld een aansporing kunnen zijn om mannelijke eigenschappen als daadkracht, leiderschap en zelfvertrouwen in zich te weten en verder te ontwikkelen, maar dan zonder daarbij haar kostbare vrouwelijkheid te ontkennen of te onderdrukken. Onze wereld heeft geen behoefte aan lood om oud ijzer, aan mannengedrag in een vrouwengedaante waarbij de vrouw zich conformeert aan de bestaande mannenwereld. Dat kennen we nu onderhand wel. Een revolutie is er nodig, waarbij man en vrouw gezamenlijk en vanuit gelijkwaardigheid optrekken en strijden voor een meer rechtvaardige wereld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten