Abraham Lincoln 1808-1865 Sir Isaac Newton 1642-1727
Een dodenmasker is een afgietsel van een overleden persoon, gemaakt van bijenwas of gips. De gewoonte om een afgietsel van het gezicht te maken is al heel oud en raakte eigenlijk pas in onbruik toen de fotografie opkwam. De oude Egyptenaren, Grieken en Romeinen maakten al dodenmaskers. Zulke afgietsels dienden vaak als model voor de beeldhouwer om een portret in steen te maken, maar ook werden ze gebruikt bij het overlijden van een belangrijk persoon of als herinnering aan een voorouder. Voorname Romeinse families hadden vaak een galerij met wassen of stenen beelden van hun voorouders. Vanaf ongeveer 1600 nam het gebruik toe om van allerlei beroemde personen een dodenmasker te maken. Die behoefte hing samen met het idee van die tijd dat het gezicht de spiegel is van het karakter. Zo ontstonden in de 19de eeuw hele verzamelingen dodenmaskers van beroemde personen.
Zoals een boom door de tijd getekend wordt en de jonge gladde bast uiteindelijk overgaat in een verweerd oppervlak met allerlei oneffenheden, zo vormt de tijd ook het gezicht van een mens. Het doorgegeven leven van voorouders en vooral het voorbije leven van de persoon, laat innerlijk en uiterlijk zijn sporen na. Door de tijd heen verschijnen er in en op de huid kleur- en structuurverschillen, ontstaan er rimpels die de gelaatstrekken versterken waardoor de mens meer zijn eigenheid toont. Na het overlijden trekt de levenskracht langzaam uit het lichaam weg en blijft er alleen nog een zwijgen in rust en stilte. Het dodenmasker toont deze sereniteit in samenhang met de oorspronkelijke karakteristieke verschijning, de mens die de materie is ontstegen.
Gabriel Dante Rossetti 1828-1882 Graf Leo Tolstoy 1828-1910
John William Sinclair 1877-1935 Jonathan Swift 1667-1745
Maximilien Robespierre 1758-1794 Benjamin Franklin 1706-1790
Sir Walther Scott 1771-1832 Heinrich Heine 1797-1856
Wolfgang von Goethe 1749-1832 George Washington 1732-1799
Geen opmerkingen:
Een reactie posten