Een afbeelding van twee bomen, een acacia en een rode beuk. Stel je eens voor dat deze bomen niet van hout zijn maar van bijenwas en dat het een erg warme dag is. De bomen smelten en worden langzaam zacht en vloeibaar. De acacia drukt zich in het smeedijzer als stroop tussen de tanden van een vork. Het hout van de beuk druipt als een dikke brij omlaag langs de stam.
Het zijn de ervaringen met tijd en met bepaalde gedragingen van materialen die ons op het verkeerde been zetten. De constante beweging die er is, zien we daardoor vaak niet meer. De substantie (het hout) is hard, dat is bekend. Dat er aanhoudend water in de boom stroomt en vormend werkt, is voor ons dagelijkse oog onzichtbaar geworden. Ondanks de hardheid van het materiaal, heeft levend hout een bepaalde plasticiteit. In bepaalde gevallen zoals bij de afbeelding hierboven, wordt dat ineens duidelijk zichtbaar.
Piet Schellekens
Geen opmerkingen:
Een reactie posten