122. Lente

121. De damschreeuwer en de vlinder van Lorenz

   Lorenz, wiskundige en meteoroloog, was een van de voorvechters van de ‘chaos theory’. U kent waarschijnlijk wel de bekende uitspraak van hem: “De vleugelslag van een vlinder in Brazilië, kan een wervelstorm in Texas veroorzaken”. Lorenz onderzocht hoe kleine veranderingen, grote gevolgen kunnen hebben voor gedrag, situaties en natuurlijke processen. Het is een theorie die mij erg aanspreekt, ook omdat dit gegeven steeds zichtbaar is in het dagelijkse leven en daardoor niet enkel  denkbeeldig hoeft te blijven. Zo bezien is het in principe mogelijk dat een ogenschijnlijk nietig menselijk individu iets in gang kan zetten waardoor de gehele wereld ingrijpend verandert. Dat geldt voor zowel positieve als negatieve acties. Ik moest hieraan denken toen ik dit stukje over de ‘damschreeuwer’ begon te schrijven, het past wel binnen deze chaostheorie.

   

    De damschreeuwer is de man die tijdens de dodenherdenking vorig jaar de stilte verbrak met een harde schreeuw. Daarop riep iemand  ‘bom, bom, koffertje, vlucht!’, waarop de menigte in beweging kwam. Met een luide klap viel een dranghek om en ontstond er grote paniek in de menigte. De koningin en haar gevolg wisten niet hoe snel ze weg moesten komen, zó bang waren ze voor…ja, voor wat eigenlijk? Voor een gevaar dat er niet was.

    De man die schreeuwde, o.a. bekend als Adam, wordt nu verdacht van het veroorzaken van zwaar lichamelijk letsel door schuld, verstoring van de openbare orde en feitelijke aanranding van de koningin en de troonopvolger. Adam zat eerst twee maanden vast in de Bijlmerbajes, zijn opsluiting werd aanvankelijk met 3 maanden verlengd maar in hoger beroep was het hof van oordeel “dat er onvoldoende verdenking bestaat van betrokkenheid  van de verdachte bij deze feiten” en werd hij vrijgelaten. Kort na zijn vrijlating werd hij opnieuw opgesloten wegens het beplakken van het monument op de Dam met een tissue. Twee stadswachten hielden hem aan waarbij hij nu ook nog verdacht wordt van bekladding van het monument en belediging van ambtenaren. Dat telt lekker op en zo groeit het dossier van Adam gestaag.

    Het is een jaar verder en bijna weer dodenherdenking. Onlangs is  Adam opnieuw opgesloten. Zijn versie: “Ik werd opgepakt wegens winkeldiefstal, ze dachten dat ik iets gestolen had bij De Bijenkorf, maar dat is niet zo. Ik ben uit voorzorg vastgezet omdat ze bang zijn dat ik op 4 mei opnieuw ga schreeuwen. Onzin, ze hadden me kunnen bellen, ik zou op vakantie gaan en had al een ticket geboekt”. De versie van de politie is dat hij “een overhemd en stropdas heeft gestolen. Hij heeft al vaker gestolen en dan is dit wat er met je gebeurt. In dit geval komt het ons goed uit”. Adam moet nu een zogenoemde ISD-zitting afwachten. Daarin wordt bepaald of hij in een Inrichting voor Stelselmatige Daders wordt geplaatst. In dat geval kan hij voor twee jaar worden opgesloten.

    Tsja, zo doen we dat in Nederland. Lastige mensen, vaak mensen die zich naar de mening van de autoriteiten niet voldoende aanpassen of kritiek uiten, verbannen we voor enkele jaren naar het platteland, achter hoge muren en prikkeldraad uit het zicht van de beschaafde wereld. Het doet denken aan de psychiatrische inrichtingen en werkkampen in Rusland en de heropvoedingsprogramma’s in China. Ook al hebben we hier in naam vrijheid en democratie, je wordt verplicht mee op te stomen in de vaart der volkeren, deel te nemen aan de heilige economische groei en dit zónder al teveel kritiek en tegenstand. Gooi je je kont tegen de krib dan heeft de staat haar instrumenten klaarstaan om je in het gareel te krijgen.

Nog even over Adam. Ik zag enkele filmpjes met interviews en las een aantal artikelen over Adam. Deze man lijkt me geen gevaarlijke gek maar eerder prettig gestoord. Zijn schreeuw kwam eigenlijk voort uit de verstoring van zijn gebruikelijke loop naar een stamcafeetje. Adam was enigszins beschonken en liep ineens tegen een  massa doodstille mensen, op een plek waar het anders altijd rumoerig is. “Ik vond het maar een suffe boel daar”, verklaarde hij en dat was het natuurlijk ook. Daar bracht hij impulsief verandering in. Vervolgens kwam de chaostheorie van Lorenz om de hoek kijken en groeide iets kleins uit tot iets groots. Het is m.i. zeker geen opzettelijk veroorzaken geweest van zwaar lichamelijk geweld of van aanranding van de koningin en haar gevolg. Dit laatste doet me trouwens denken aan de humor van deze Adam welke regelmatig naar boven komt. Breed lachend zei hij: ”Ik ben dol op het koninklijk huis en ik vind die Beatrix best een lekker wijf”.

    Adam is niet van onbesproken gedrag, er hebben in het verleden allerlei akkefietjes plaatsgevonden. Voor een rechtlijnig denkende en opererende overheid is het een lastpost. Maar eigenlijk is hij volgens mij een vrolijke en zeer vrijheidslievende man waar een steekje aan los is, zoals dat bij iedereen wel het geval is. Deze man behoeft wat extra specifieke aandacht, dat is alles. Een langdurige opsluiting is volstrekt niet op z’n plaats en zou een marteling worden. Wat gerichte persoonlijke aandacht dus. Maar daar willen wij in onze maatschappij geen tijd en plaats (lees: geld) meer voor vrijmaken. Iedereen moet in het gareel. Doe je niet mee dan word je verbannen, op locatie in mootjes gehakt en weer opnieuw in elkaar gezet, gedwongen heropvoeding op maat inclusief medicatie.

9 maart 2012

   Het gerechtshof in Amsterdam heeft in hoger beroep de damschreeuwer veroordeeld tot een gevangenisstraf van 16 maanden waarvan 8 maanden voorwaardelijk met als bijzondere voorwaarde een verbod op aanwezigheid bij de Nationale dodenherdenking op 4 mei op de Dam te Amsterdam gedurende een proeftijd van 5 jaren. De rechtbank had een gevangenisstraf van 12 maanden waarvan 6 maanden voorwaardelijk opgelegd met dezelfde voorwaarde.

Zie ook: "De damschreeuwer als hofnar 

http://pietschellekens.blogspot.com/2011/10/209-de-damschreeuwer-als-hofnar.html

 "De waxinelichtgooier en de koningin"
http://pietschellekens.blogspot.com/2011/04/112-de-waxinelichtgooier-en-de-koningin.html

120. Knikkertijd

    Het is weer knikkertijd. Zomaar ineens op een mooie dag in het vroege voorjaar, graven kinderen een kuiltje in de aarde waar de knikkers in gerold moeten worden.

Als je goed speelt kun je veel knikkers winnen. Eigenlijk is het een oud symbolisch spel dat het zaaien uitbeeldt. De boer die het land omploegt, er met de eg overheen gaat en daarna met een brede sierlijke worp het zaad aan de aarde toevertrouwd. De knikkers zijn als de zaadjes die in de aarde terecht moeten komen. Ben je een behendige speler dan wordt je inzet vermeerderd. Knikkeren betekent net als zaaien, vermenigvuldiging.

    Het zaaien liet een boer niet over aan de buurman, dat deed de boer zelf. Het was hét magische moment van het jaar, een handeling die hij geconcentreerd en ritmisch lopend uitvoerde. Een aanzet gevend tot nieuw leven met de hoop op een rijke oogst. Ook voor het poten van aardappelen wordt er zo’n kuiltje gemaakt,  aardappeltje erin en later in het jaar volgt er een rijke oogst. Het ronde kuiltje met knikkers lijkt ook sprekend op een nest met eitjes. Voorjaar, zaaien, knikkeren, vogelnestjes, Pasen en paaseitjes, het hoort allemaal bij elkaar.

    Vroeger werden de knikkers van steen, hout of lood gemaakt, later van klei en kalk en beschilderd met een kleurtje. Ik kan me voorstellen dat er oorspronkelijk eikels voor werden gebruikt of galappeltjes. Tegenwoordig zijn knikkers van glas en zit er vaak een figuurtje in. Knikkers worden bewaard in een knikkerzak, een mannelijk element. Het ronde kuiltje in moeder aarde is een sprekend vrouwelijk element. En zo knikkerden ze nog lang en gelukkig.

119. Beelden aan zee

118. Twee gevallen van oplichting

Vanochtend twee berichten in De Volkskrant, broederlijk naast elkaar op dezelfde pagina: “NUON VERHOOGT SALARIS TOPMAN MET 70 PROCENT’ en het andere artikel: “OPA OPGEPAKT OM VERVALSEN ZEGELTJES VOOR KINDERBOEKEN”.

    Nuon heeft een nieuwe topman en heeft zijn salaris met 70% verhoogd naar 750.000 euro. Omdat Nuon voor bijna de helft in handen is van een Zweeds bedrijf mag Nuon volgens de Zweedse wet geen bonussen meer uitkeren. De commissarissen hebben dit ‘opgelost’ door het vaste salaris met 70% te verhogen waardoor het dus geen bonus meer heet, maar salaris. Zo eenvoudig is dat. Daarnaast heeft Nuon ook nog eens de zogenaamde ‘misgelopen inkomsten’ bij zijn vorige werkgever Essent gecompenseerd. Daarvoor ontvangt meneer nog eens 724.000 euro extra, want anders kwam hij niet werken. Om in het Nuonjargon te blijven: een heuse Powerdeal! Het bedrijf licht een en ander toe door te verklaren dat het salarisbeleid niet is gewijzigd, maar dat enkel de uitvoering anders is.

    Het andere bericht verhaalt over een opa van 81 jaar die zijn kleinkinderen wilde verrassen. Een supermarkt heeft aangifte tegen hem gedaan van poging tot oplichting. De bejaarde man probeerde op de valreep twee zegelboekjes met valse spaarzegeltjes in te wisselen om gratis voorleesboekjes te bemachtigen. De actie liep ten einde en hij zag geen andere mogelijkheid meer om de serie van acht “Mysterieuze Kinderboeken” compleet te maken. Het winkelpersoneel hield opa aan en alarmeerde de politie. Deze heeft proces-verbaal opgemaakt en de aangifte doorgegeven aan het Openbaar Ministerie welke moet beslissen of het tot een strafzaak komt tegen de verdachte wegens poging tot oplichting.

117. Pianistic cat

116. Een arme sloeber

Een hevige stortbui had de straten onder water gezet. Terwijl mijn ruitenwissers het neerplenzende water nauwelijks konden bijbenen, zag ik wachtend voor het rode stoplicht een man in een invalidenwagentje oversteken. Ik schatte hem rond de veertig jaar, hij had een behoorlijk fors postuur, was blootsvoets en drijfnat. Ondanks zijn inspanningen kwam hij nauwelijks vooruit, zijn natte handen konden geen grip krijgen op de stalen aandrijfwielen van het karretje. De man had nog maar net de rand van het trottoir gehaald of de verkeerslichten sprongen op groen. Van elke passerende auto kreeg hij vervolgens een golf straatwater over zich heen. Zijn wanhopig geroep om hulp kwam nog boven het harde geklater van de regen op mijn autodak uit. Het was een triest gezicht om de hulpeloze man in dit noodweer te zien ploeteren terwijl iedereen er aan voorbijreed. Ik twijfelde, stoppen op deze drukke weg was niet mogelijk, maar hem hier in de ellende laten staan kon ook niet. Ik parkeerde mijn auto een eindje verderop in een zijstraat en liep snel naar hem toe.

    'Zal ik u even duwen?'
    'Ja'.
    'Waar gaat u heen?'
    '…Maatschappelijk Werk…', hijgde hij.
    'Waar is dat?'
    'Weetiknie'.
    'Hebt u daar een adres van?'
    'Nee', bromde hij, ' tmoet hier ergens in Eindhove zijn'.
    'O, eh…waar komt u vandaan?'
    'Uit Gent..... daar hebben ze me in een taxi geduwd….. en me d’r hier uit gezet.'
Vreemd verhaal, dacht ik. Hij leek me niet helemaal goed bij zijn hoofd, maar ja dat ben ik zelf ook niet. Wat nu? Wie A zegt, moet ook B zeggen.
    'Weet je wat', zei ik, 'wacht hier even onder dit afdak, dan ga ik kijken of ik Maatschappelijk Werk kan vinden'. Dat was goed.
Ondertussen goot het er nog steeds uit en was ik zelf inmiddels ook helemaal doorweekt. De weinige voorbijgangers die ik tegenkwam konden me niet helpen, maar een van hen verwees me naar het politiebureau daar in de buurt. Ik liep naar binnen, vertelde de agente aan de balie wat ik had gezien en vroeg haar of zij deze meneer verder wilde helpen.
    'Is het een dikke man met een blauw T-shirtje aan?'
Ja, dat moest hem wel zijn.
    'Die was hier zojuist met allerlei vreemde verhalen en aangiftes die hij wilde doen. Ik vermoed dat deze meneer een goedkoop overnachtingsadres wil hebben, dus hebben we hem buitengezet!'
    'Maar u kunt die man toch niet zo aan zijn lot overlaten', zei ik.
    'Meneer......', de agente plaatste haar handen op de balie en keek me strak aan, '.....als wij álle zwervers, daklozen en arme sloebers van deze stad een bed moeten geven kunnen we geen boeven meer vangen. Het is hier géén hotel!!!'
Haar toon stond me niet aan, maar ik hield me wijselijk in.
    'Waar is Maatschappelijk Werk?' vroeg ik. Dat bleek om de hoek te zijn achter het politiebureau. Terwijl de regen nog steeds met bakken uit de lucht viel liep ik terug naar de man onder het afdak. Braaf en geduldig zat hij in zijn karretje uit te druppen en keek me met grote vragende ogen aan.
    'We gaan naar Maatschappelijk Werk' zei ik en ik begon te duwen. Om enigszins in beweging te komen moest ik mijn hele gewicht in een hoek van 45 graden er tegenaan zetten, deze man woog minstens 125 kilo. Het karretje kraakte en piepte van alle kanten en boog flink door onder het gewicht van deze menselijke bonk vlees. Hoe moet het nu als dat wagentje het begeeft en die man er uitdondert, vroeg ik me in stilte af, dan krijg ik hem er nooit meer in. We gingen stoep op en stoep af, door plassen water en over hobbelende keien, het karretje en ik konden 't maar net houden. Toen we dan eindelijk de achterkant van het politiebureau hadden bereikt, vermoedde hij dat ik hem daar naar toe wilde brengen.
    'Dáár moet ik niet zijn, daar wil ik niet naar toe, dat is het politiebureau!', protesteerde hij heftig gebarend.
    'Rustig, rustig maar', kalmeerde ik hem, 'we gaan naar de buren'.
Ik strompelde naar het pand van Maatschappelijk Werk en belde aan. Helemaal buiten adem was ik en kletsnat. Een schoon en keurig verzorgd meisje deed de deur open en zonder met haar ogen te knipperen vroeg ze of we een afspraak hadden.
    'Ja' antwoordde ik, '…deze meneer heeft een afspraak'.
    'Is het een vervolggesprek of een intake? En hoe is uw naam?'
    '….intake', zei ik maar gauw omdat de man zijn mond stijf dicht hield. Ze liet ons welbewust buiten in de nattigheid staan en ging een kamer binnen om te checken of deze man wel werd verwacht. Ondertussen merkte ik dat mijn partner uit alle macht aan de wielen van het karretje begon te sjorren en verwoede pogingen deed om over de verhoogde drempel naar binnen te komen, waarop ik zelf ook dacht: dúwen!!! Samen manoeuvreerden we het karretje met veel moeite de hal in.
    'Het beste'! zei ik met een knipoog. En nog vóór het meisje terug was, liep ik snel naar buiten richting de auto, die ik daarstraks blijkbaar met een vooruitziende blik, achter het politiebureau had geparkeerd.
    'Meneer, menéér.....!!!' hoorde ik haar nog roepen.
Maar meneer zat inmiddels als een verzopen kater in het eigen karretje.
Het verkeerslicht stond dit keer op groen.

115. De Oranjetip

Foto: S.v.d.Molen

    Vandaag zag ik de Oranjetip voor het eerst dit jaar in de tuin. Een prachtige vlinder met die oranje vlek op de voorvleugels. Dat is overigens het mannetje. Het vrouwtje ziet eruit als een witje en valt niet direct zo op. De Oranjetip behoort ook tot deze witjesfamilie (Pieridae). De Oranjetip vliegt van maart tot en met juni en legt haar eitjes op: Pinksterbloem, Look zonder look, Scheefkelk en andere kruisbloemigen. Meestal maar een eitje per plant en een legsel per seizoen. Oranjetipvlinders komen vooral voor langs bosranden, weilanden en tuinen waar de bovenstaande waardplanten groeien.
    Bijzonder is de pop van deze vlinder, die er precies zo uitziet als een doorn aan een stengel. In aanvang zijn ze groenig van kleur en in de loop van het seizoen meer bruin, net als een echte doorn. Deze pop overwintert tot het volgende voorjaar. Sommige poppen slaan een jaar over en komen pas het jaar daarop uit. Een overlevingsmechanisme door een mogelijk slecht jaar over te slaan en zo de kans op mislukking te spreiden.

114. Boekomslagen

Klik op de afbeeldingen voor een groter beeld.

Keer terug met de pijl linksboven.

113. Berlusconi, de zwarte ridder

    De premier van Italië heeft een hectisch bestaan. Het wordt hem de laatste tijd ook niet gemakkelijk gemaakt. Op 5 maart j.l. moest Berlusconi voor de rechter verschijnen op beschuldiging van belastingfraude en zelfverrijking en op 12 maart moest hij zich melden op verdenking van omkoping van David Mills, een Britse advocaat welke valse verklaringen zou hebben afgelegd voor de rechter opdat de premier niet veroordeeld zou kunnen worden. Mills werd hiervoor bestraft met meerdere jaren gevangenisstraf, maar omdat justitie erg traag handelde verjaarde de zaak en ontliep hij zijn gevangenisstraf. Berlusconi ontloopt in deze omkopingszaak waarschijnlijk ook een veroordeling want volgend jaar verjaart dit feit. Gisteren moest Berlusconi opnieuw naar de rechtbank, dit keer i.v.m. machtsmisbruik en mogelijke seks met de minderjarige prostituee Ruby, maar hij kwam niet opdagen vanwege ‘institutionele verplichtingen’. De al vaak beproefde vertragingstactiek werkte ook dit keer, zijn zaak is uitgesteld tot 31 mei. In tussentijd werkt zijn minister van justitie hard aan een wet die Berlusconi overal van moet verschonen. Deze week werd er een motie aangenomen door het parlement om de Ruby-zaak niet door de Milanese rechtbank te laten behandelen maar door een speciaal tribunaal van ministers. Het goud rinkelt, de bankbiljetten ritselen. Een leger afpersers, fraudeurs, zware jongens, prostituees en louche advocaten, verspreidt zich over het land en verricht het vuile werk voor deze zich oppermachtig wanende maffiabaas.
    Als Berlusconi in het nauw zit probeert hij met nóg meer verve het volk te bespelen om de sympathie af te dwingen die nodig is om de dans te blijven ontspringen. Il Cavalieri voerde opnieuw zijn bekende pr-show op. “BERLUSCONI VEEGT LAMPEDUSA SCHOON!” kopten de media vorige week. Een pr-offensief wat steeds gepaard gaat met het populistische taalgebruik dat wij hier te lande wel van Geert Wilders kennen, simpele oneliners in combinatie met gedachtegoed waarmee de massa zich kan identificeren. Natuurlijk is het triest dat een groot deel van de bevolking een plank voor z’n kop heeft en op zo’n kerel blijft stemmen, maar het is niet anders. Als je als politicus het volk op je hand kunt krijgen ben je geslaagd, alle gebrek aan wijsheid en leiderschap ten spijt. Nu de processen tegen hem aanvangen wordt het Berlusconi nogal heet onder de voeten. In een toespraak in Lampedusa, verzekerde Berlusconi de bevolking dat hij een schoonmaakbedrijf heeft aangesteld voor het eiland. Hij zal een marineschip langs sturen om alle immigranten op te halen. Associaties die het volk wel aanspreken en Nederlandse Telegraaflezers ook niet onbekend in de oren zullen klinken: immigranten/schoonmaak/ marineschip. Om het nog wat aan te zetten heeft de Vader des Vaderlands zelfs een villa gekocht op het eiland, ik ben een van jullie. De bewoners werden uitbundig geprezen en zouden wat hem betreft de Nobelprijs moeten krijgen.
    Voor het komende proces waarin Berlusconi beschuldigd wordt van betaalde seks met minderjarige meisjes, heeft zijn advocatenteam tientallen getuigen op een lijst staan waaronder de celebrities George Clooney en Christiano Ronaldo. Zij zouden ook aanwezig zijn geweest op de seksfeestjes. Zij hebben zich daar vast niet netjes gedragen en zijn daarmee in de val getrapt van de grote maffiabaas die hun strapatsen mogelijk op video heeft gezet. Nu mogen ze dan Berlusconi rugdekking geven. Zo niet, dan zien ze zichzelf over een tijdje terug op You Tube in een minder leuke rol.
Silvio Berlusconi alias Il Cavalieri, de ridder, maar dan toch wel de zwarte ridder.

 
 
 
 
 
 

112. De waxinelichtgooier en de koningin

    Erwin Lensink is degene die op Prinsjesdag 21 september 2010 een waxinelichthouder naar de Gouden Koets gooide. Daar zaten op dat moment de koningin in, prins Willem-Alexander en prinses Maxima. De waxinelichthouder raakte de Gouden Koets, wat zichtbaar is op een videofilmpje van de rijtoer door Den Haag. Erwin Lensink werd direct tegen de grond gewerkt door een groot aantal aanwezige agenten en bevindt zich nu in de Extra Beveiligde Inrichting (EBI) te Vught, de strengst beveiligde gevangenis van ons land die bedoeld is voor extreem gevaarlijke misdadigers. Hij zit nu al meer dan een half jaar opgesloten en wordt beschuldigd van vernieling van de Gouden Koets, belediging van de koninklijke familie en poging tot zware mishandeling van lakeien en persoonsbeveiligers die in de buurt van de koets liepen.

    Een en ander komt op z’n minst nogal aangezet over en deze worp mag toch zeker geen reden zijn om hem zo langdurig en ook nog tussen de gevaarlijkste misdadigers van het land vast te zetten. Een passende straf is op zijn plaats, maar het lijkt er verdacht veel op dat justitie deze man wil breken omdat hij pittige kritiek heeft geuit op het koningshuis. En als dat zo is belanden we stilletjes in de sfeer van een dictatuur. Zijn verblijf in de EBI liep enige keren uit op een verbanning naar de isoleercel, een prikkelvrije omgeving waar bijna ieder gezond mens op een gegeven moment min of meer gestoord gedrag gaat vertonen.
    Eén van de confrontaties binnen deze gevangenis dateert van begin januari j.l. en lijkt sterk op pesterij. Het was de ochtend waarop Erwin Lensink voor de rechter zou komen. Hij bevond zich toen in een isoleercel en had een papieren gevangenisoverall aan waarmee hij niet voor de rechter kon verschijnen. Men heeft hem toen vuile kleren aangereikt. Omdat Erwin in schone kleding voor de rechter wilde staan, ontstond er een discussie die zo hoog opliep dat men hem terug in de isoleercel plaatste. Eerder al had Erwin problemen gekregen doordat zijn brieven niet werden verstuurd of zelfs werden vernietigd. Zijn protest leidde vervolgens tot een verblijf in de isoleercel van 12 dagen.
    Dit is helaas geen uitzondering in Nederland, het komt meermaals voor in onze detentiecentra dat opgesloten personen op deze manier onder druk worden gezet of gestraft. Iets wat in strijd is met het mensenrechtenverdrag: het verbod op een inhumane en vernederende behandeling.
    De symbolische ‘verzetsdaad’, zoals Erwin Lensink de worp tegen de koets betitelt, komt voort uit door hem in het heden en verleden ervaren onrecht jegens hemzelf, zijn familie, enkele medegevangenen en ook o.a. wegens zijn emotionele betrokkenheid met slachtoffers van faillisementen. Daarnaast heeft Erwin sterke twijfels over het adellijke bloed van de koningin. Dit omdat zij een afstammeling zou zijn van een bastaard. Hij wil dan ook DNA-onderzoek laten doen bij de koningin. Als blijkt dat de koningin geen recht heeft op haar adellijke titel, zou Erwin Lensink haar mogelijk terecht als een oplichtster hebben betiteld en niet vervolgd worden voor deze belediging.
    De Haagse rechtbank heeft vorig jaar de expertise ingeroepen van het NIFP, het onafhankelijke kennisinstituut voor forensische psychiatrie en psychologie. Zowel rechtbank als NIFP ressorteren onder de landelijke dienst van het Ministerie van Justitie. De vraag is of je dan eigenlijk wel kunt spreken van onafhankelijkheid. Psychiater de Man van het NIFP had op 6 december 2010 een gesprek van 50 minuten met Erwin, een Rotterdamse psycholoog ongeveer 5 minuten. Op de zitting bleek dat beide heren regelmatig met elkaar hadden overlegd, maar zogezegd onafhankelijk van elkaar tot de eensluidende conclusie waren gekomen dat Erwin Lensink als volledig ontoerekeningsvatbaar moet worden beschouwd. Het duurde daarna 3 maanden voordat het verslag gereed was, dit werd vervolgens pas twee dagen vóór de zitting naar de verdediging gestuurd. De advocate moest na ontvangst hals over kop naar Vught rijden om het nog te kunnen doorspreken. Leuke grap en vanzelfsprekend moeilijk om je dan goed voor te bereiden op de zitting. Volgens het Openbaar Ministerie moet Erwin Lensink worden ontslagen van alle rechtsvervolging wegens volledige ontoerekeningsvatbaarheid en één jaar in een gesloten psychiatrische inrichting gedwongen worden behandeld inclusief medicatie. Om meer inzicht te krijgen in zijn geestelijke toestand dient hij eerst overgeplaatst te worden naar het Pieter Baan Centrum. Dit volgens het tussenvonnis wat vorige week vrijdag is uitgesproken, waarbij de rechtbank een tbs-maatregel als optie openhoudt. In dat laatste geval kan het nog jaren duren voor Erwin Lensink vrijkomt.
    Zijn ‘symbolische verzetsdaad’ was volgens hem een noodzakelijk kwaad om de aandacht van media en politiek te trekken. Een actie die hij als geslaagd beschouwd waardoor men naar zijn zeggen dus ook niet voor herhaling hoeft te vrezen, dit in tegenstelling tot de mening van de twee NIFP-experts die oordelen dat er wel degelijk gevaar voor herhaling is. Omdat de rechtbank dit advies heeft overgenomen zit Erwin Lensink voorlopig nog eens 7 weken langer vast, nu in het Pieter Baan Centrum met mogelijk zicht op TBS.

111. IJzer vretende bomen

     Sommige bomen vreten ijzer. Meestal is het prikkeldraad wat langzaam in een boom verdwijnt of een andersoortige ijzeren afrastering. Zoiets kan wel tientallen jaren duren. Daarna sluit de boom zijn tijdelijke bek hermetisch en is er van buitenaf niet meer te zien welke verrassing daarbinnen is verborgen. Zagerijen die bomen tot planken en balken zagen, zijn niet dol op die stukken ijzer. De zaag is in één keer bot.
    Hieronder ziet u een afbeelding van een haagbeuk die een steen aan het opvreten is. De foto dateert van een jaar of vijf geleden. Toen ik een tijdje terug nog eens ging kijken was de boom, welke onderdeel vormde van een mooie haagbeukenrij van meer dan 100 jaar oud, verdwenen. Omgezaagd voor een lelijk kantoorgebouw. Het staat inmiddels alweer enkele jaren leeg, geen huurder voor te vinden. Vast en zeker de wraak van de rode baksteen die zo graag nog eens boom had willen zijn.

  

110. De kernramp in Japan (3)

    Radioactiviteit is onzichtbaar, je hoort het niet, het heeft geen smaak en geen reuk. Het is een onzichtbaar monster dat het water, de grond, het voedsel en de lucht besmet en daarbij geen grenzen in acht neemt. De situatie in Fukushima is zeer ernstig. Het valt inmiddels ook niet meer te ontkennen dat radioactiviteit van de drie centrales in zee lekt. Het stralingsniveau is daar 5000 keer hoger dan toegestaan, een stijging van 25 % met gisteren, wat vanzelfsprekend effect heeft op het leven in zee. Op 200 km afstand van de ramp is ansjovis gevangen waarin zich cesium-137 bevond. Dat was dan weliswaar een minieme hoeveelheid maar is onrustbarend omdat het op zo’n grote afstand van de kerncentrale is. Deze isotoop heeft een halfwaardetijd van 30 jaar, wat in dit geval wil zeggen dat de helft van de cesium-137atomen na 30 jaar hun radioactiviteit kwijt zijn, voor de overgebleven helft begint het verval opnieuw en duurt het opnieuw 30 jaar voordat de helft van de helft is vervallen en zo verder. Cesium-137 blijft dus zo'n 200 jaar actief. Het is ook gevonden op het land buiten de evacuatiezone, op 40 km afstand in nog steeds bewoonde dorpjes. Daar worden nu al waarden gemeten dubbel zoveel als toentertijd in Tsjernobyl op dezelfde afstand. De maximale jaardosis wordt er in 8 uur bereikt. Het is een kwestie van tijd en dan zal die evacuatiezone ongetwijfeld verder uitgebreid worden, maar heel stom dat men dit niet meteen doet. Een soort van ontkenningsfase waardoor de Japanse overheid en TEPCO constant achter de feiten aan blijven hollen. Ook blijkt het grondwater besmet, het is 10.000 keer radioactiever dan normaal. Helemaal gevaarlijk is natuurlijk het vrijgekomen plutonium uit de reactoren dat in de longen en zelfs in de bloedbaan terecht kan komen en dan het DNA beschadigt. Als het wordt ingeademd is het dodelijk. Straling in de lucht komt uiteindelijk vanzelf ook in de voedselketen terecht.

    Op dit moment ontsnapt er nog steeds radioactiviteit uit de centrale en volgens de meest recente metingen wordt dat niet minder maar juist meer. Het Internationaal Atoomagentschap wil daarom uitbreiding van de evacuatiezone. In een straal van 20 km om de centrale liggen ook nog eens meer dan duizend lijken door de tsunami, ze zijn in verregaande staat van ontbinding en blootgesteld aan hoge doses straling. De Japanse regering weet er geen raad mee omdat ophalen te gevaarlijk is. En mocht dat eventueel mogelijk zijn dan kan men de lijken vanwege de radioactiviteit niet cremeren of begraven.

    Verder is er natuurlijk het probleem om de reactoren te kunnen blijven koelen. De Japanse manier om er aanhoudend water op te gieten en radioactieve stoom te laten ontsnappen is geen goede oplossing, want dit zal dan nog jarenlang moeten gebeuren met alle gevolgen van dien. Bovendien heeft men een personeel probleem, men kan ondanks een verviervoudiging van het salaris geen vrijwilligers meer vinden die bereid zijn ter plekke te werken. Sommige nucleaire specialisten schatten dat de koeling van de reactoren nog een jarenlange kwestie gaat worden. Al bij al dus een levensgroot probleem.

    In Nederland is men nauwelijks bezig met de grote ramp die zich aan het voltrekken is. De aandacht van de media gaat voornamelijk naar de gevechten in Libië en wat binnenlands gekrakeel over een ontzettend domme en amateuristisch opgezette operatie om iemand in dat land met een helikopter op te pikken.

    Groen Links heeft voorgesteld een referendum te houden over de plannen voor een nieuwe kerncentrale en daar houdt het wel mee op. Alles gaat gewoon door, wel of geen ramp, terwijl alle kerncentrales op termijn allemaal gesloten zouden moeten worden als men de realiteit onder ogen wil zien. Er is een totaal nieuw plan nodig voor de energievoorziening. Een plan gebaseerd op wérkelijke behoeftes die ons geluk en welzijn zullen bevorderen, wat vanzelfsprekend een sterke vermindering zal inhouden van het energieverbruik. De grens is bereikt. Na Three Miles Island, Tsjernobyl en nu Fukushima zou dat voor iedereen duidelijk moeten zijn. De wereld heeft behoefte aan politici met realiteitszin, wijsheid en inzicht.

Bronnen: De Morgen, De Volkskrant, Mother Nature Network