dinsdag 27 november 2012

346. De lapjesmarkt in Amsterdam


Een bezoek aan de lapjesmarkt in het oude stadsdeel De Jordaan, is een boeiende en kleurrijke ervaring. De 150 kramen in de Westerstraat verkopen allerlei stoffen, lapjes, leer en fournituren. Het is een bijzonder levendige en gezellige markt met op diverse plekjes straatmuzikanten en vaak onverwachte verrassingen. De markt is er elke maandagochtend van 9.00 – 13.00 uur. Voor een groot deel is het een lapjesmarkt, maar ook staan er kramen met groenten, fruit en brood.
   Tip: de mooiste speelgoedwinkel van Amsterdam is te vinden in de Westerstraat nr. 67, op de hoek van de Violettenstraat. Een eindje verder op nr. 106, bevindt zich het Pianolamuseum en zo zijn er nog veel meer interessante plekjes.
Te bereiken: met tram 3, halte Marnixplein.
Met bus 18, halte Marnixplein.
Met de trein: Amsterdam Centraal station.
   Als je op diezelfde maandagochtend het einde van de stoffenkramen aan de Westerstraat hebt bereikt, gaat deze vanzelf over in de Noordermarkt. Daar is een rommelmarkt die qua sfeer nog het meest doet denken aan het vroegere Waterlooplein. Je kunt er voor weinig geld mooie oude spulletjes kopen, tweedehands kleding, aardewerk en meer. Ben je moe van alle indrukken en het geschuifel tussen de kraampjes dan heb ik nóg een goeie tip. Tegenover de Noorderkerk, op de hoek van de Boomstraat, vindt u een goudbruin café waar je heerlijke koffie met eigengemaakt gebak kunt nuttigen. Goudbruin vanwege de Jordaanse sfeer van weleer die er nog heerst. Huiskamers met romantische zithoekjes, trapjes, doorkijkjes en warm getinte glas-in-loodramen, dikke fluwelen tafelkleden waarop men in een oogwenk de warme appeltaart met slagroom opdient.
   De Noordermarkt (rommelmarkt): op maandag van 9.00 tot 13.00 uur .



Op zaterdag van 9.00-16.00 uur boerenmarkt, met gezonde en biologische producten.














vrijdag 16 november 2012

343. Melk van de boer en melk van de boerin


   Er is melk van de boer en er is melk van de boerin, dat is een wezenlijk verschil. Melk van de boer is koeienmelk, melk van de boerin is mensenmelk. Als ik zou mogen kiezen, geef mij dan maar melk van de boerin! Liefst zonder de tussenhandel, gewoon direct van een mooie boerin met blozende wangen. Maar nu dwaal ik af.
   Goed. Stel nu: u bent een intelligent persoon, een onafhankelijk denker die niet gemakkelijk is te beïnvloeden. U bevindt zich in pure ongeconditioneerde staat en hebt erg veel dorst. Om uw dorst te lessen mag u kiezen tussen de melk van een koe en die van een mens. Dan ligt het voor de hand om een keuze te maken voor de menselijke melk, omdat die hoort bij onze soort. Als ik u een wolkje melk van mijn lapjeskat zou aanbieden voor in de koffie, trekt u waarschijnlijk een vies gezicht. Maar van zo’n bruin of zwart/wit gevlekt bakbeest slokt de gemiddelde Nederlander gerust elke dag meer dan 1 liter (!) naar binnen in de vorm van melk, yoghurt, kwark, kaas, karnemelk, slagroom, roomboter, etc. 


   Koeienmelk is bedoeld voor een jong kalfje, maar wordt massaal gebruikt door mensenkinderen en volwassenen. Die laatsten, wat moeten die sowieso met melk?! Blijven dat geen moederskindjes? De vraag die vervolgens bij mij opwelt is of een liter melk per dag van een vreemde diersoort eigenlijk wel goed is voor een menselijk wezen? In koeienmelk zitten allerlei hormonen en eiwitten die goed zijn voor een jong kalfje. Wat moet een volwassen mens met koeienhormonen en opbouwstoffen die zijn afgestemd op de ontwikkeling van een kalf? Bij mensenmelk kan ik me nog iets voorstellen, hoewel ook dat geen voedsel is voor een volwassen man of vrouw. Wij zijn de enigste zoogdieren ter wereld die melk drinken van een ander dier.

   Misschien dat daarom veel mensen last  hebben van lactose-intolerantie. Vaak weten ze het niet en ook artsen hebben meestal niet door dat zuivel het immuunsysteem kan aantasten. Men heeft last van de longen, van o.a. slijmvorming, voorhoofdsholteontstekingen en spijsverteringsproblemen. Het zuivelgebruik is in de loop der jaren sterk toegenomen en onderdeel van onze cultuur geworden, zeker in Nederland. De zuivelindustrie heeft daar hard zijn best voor gedaan, de belangen zijn groot. Toch is het belangrijk om als consument aanhoudend kritisch en onafhankelijk te blijven denken en onze voedselkeuze niet te laten bepalen door de industrie en het bedrijfsleven. Het gaat om onze gezondheid, ons welzijn en daar hoort een frisse kijk en een bewuste keuze bij. 

                                              Zie ook: Joris Driepinter en de zuivelindustrie                             
                                          https://pietschellekens.blogspot.com/search?q=201. 
 

dinsdag 13 november 2012

341. Brand in kippenschuur



Onderstaand bericht kwam vandaag in het nieuws:
Door een grote brand zijn vanmiddag 48.000 kippen gedood in een schuur in het Utrechtse dorpje Hekendorp, gemeente Oudewater. De kippen stonden in een 80 meter lange schuur van een pluimveebedrijf. De schuur is bijna volledig in de as gelegd. De brandweer uit de wijde omgeving was met groot materieel uitgerukt. Korpsen kwamen onder meer uit IJsselstein en Woudenberg. Er zijn geen mensen gewond geraakt door de brand. De brandweer heeft het vuur sinds 18.00 uur onder controle, maar is nog aan het nablussen. Er is veel rook vrijgekomen, maar er zijn geen gevaarlijke stoffen gemeten. De oorzaak van de brand is nog onbekend.
Deze brand is geen uitzondering. Branden in veestallen komen vaak voor en zijn zelfs aan de orde van de dag. De nieuwswaarde van zo’n bericht ontgaat me. 48000 kippen gedood in een schuur, tsja, is daar iets bijzonders mee dan? Er worden in Nederland per jaar meer dan 400.000.000 kippen met opzet gedood in slachthuizen! Die honderden miljoenen kippen worden levend ondersteboven opgehangen aan slachthaken, waarna ze met hun koppen door een waterbak worden getrokken die onder stroom staat. De bedoeling daarvan is dat ze bewusteloos raken, wat niet zelden mislukt waardoor ze soms levend in een hete broeibak vallen om meteen daarna machinaal te worden geplukt. Dierenleed aan de lopende band.


Zoals alle dieren hebben kippen gevoel in hun lijf, zoals een hond, een kat en een paard dat ook hebben. Ze hebben recht op een goed en natuurlijk leven. Als we de hond van de buren ondersteboven aan een slachthaak zouden hangen omdat zijn vlees mals lijkt te zijn en we vervolgens zijn kop onder stroom zetten, dan vermoed ik dat de buren erg boos worden. Dezelfde buren die lustig en vrolijk hun kippenboutjes zitten te verorberen…..en achteloos dit krantenbericht lezen zonder ook maar énig verband te zien met hun eigen gewoontes en gedrag.


Zie ook blog nr. 75: Honderd husky's afgeslacht







maandag 12 november 2012

340. Het krentenboompje

 
Het krentenboompje (Amelanchier) is een onopvallend inheems boompje uit de rozenfamilie dat ongeveer 7 meter hoog kan worden. Maart/april verschijnen de bloemtrossen met hun friswitte bloemen. In juni zijn de eetbare blauwrode bessen rijp, de vogels zijn er dol op. De smaak lijkt op die van blauwe bessen, maar dan wat zoeter. Ze worden wel in gebak gebruikt, vandaar ook de naam krentenboompje. De vriendelijke groene blaadjes zijn eivormig en kleuren al vroeg in de herfst van groen en geel tot prachtige oranjeroodachtige tinten.
 
 

Zie ook: De blaadjes van de Japanse esdoorn.

 
 

 


zondag 11 november 2012

339. Boomharten

 
Klik op de foto voor een groter beeld, keer terug met de knop esc op het toetsenbord.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

zaterdag 10 november 2012

338. Voedsel en vergif als combinatie


   Het is iets waar ik me vaak over verbaas, de vanzelfsprekendheid waarmee sommige mensen allerlei kwalijke zaken consumeren zonder zich bezig te houden met de gevolgen voor henzelf en de omgeving. Het is bijna onbegrijpelijk, vooral omdat ik de mens graag zie als een redelijk denkend en bewust levend wezen en liever niet beschouw als een onverschillig gewoontedier dat klakkeloos consumeert wat hem door slimme uitgekookte jongens wordt voorgezet. Dit geldt niet alleen voor ons dagelijkse voedsel, maar ook voor de geneeskunde, het milieu, voor banen op de arbeidsmarkt, voor het kopen, gebruiken en produceren van allerlei consumptiegoederen en meer. Om een voorbeeld te geven: hoe is het mogelijk dat de combinatie van voedsel en vergif door het gros van de mensen wordt geaccepteerd? Het bespuiten en toevoegen van gevaarlijke chemische stoffen aan voedingsmiddelen, het laat het gros van de mensen koud. Eigenlijk weet iedereen van nature dat voedsel en vergif niet samengaan, maar men is het normaal gaan vinden. Het is ons soms letterlijk met de paplepel ingegoten en heeft helaas onze aandacht niet meer.

Gif wat via ons voedsel, het water en de lucht het lichaam binnenkomt maakt mensen langzaam ziek. Een groot deel van de bevolking beseft niet aan welke chemische stoffen men zich blootstelt. In het gunstigste geval vertrouwt men op de  overheid die richtlijnen en grenswaarden opstelt, die zullen dat toch zeker wel goed controleren? Niet dus, of laat ik zeggen nauwelijks, want gedegen onderzoek en controle kosten veel geld, zo af en toe een steekproef is het maximale. Daarnaast blijft het bepalen van grenswaarden meestal nattevingerwerk, want verbanden tussen sluipende vergiften en ziektesymptomen die soms pas jaren later optreden, zijn nou eenmaal moeilijk hard te maken, bovendien houdt men vaak geen rekening met stapelingseffecten. Commerciële belangen hebben over het algemeen meer prioriteit dan de volksgezondheid, al zal men dat nooit toegeven. De overheid is daarin niet te vertrouwen, men schrikt er niet voor terug om de limieten naar boven toe op te rekken als dat gunstiger is voor de economie. Ondertussen stijgen de cijfers voor ziekten als kanker, diabetes, hart- en vaatziekten, etc., nog elk jaar. Industrie en bedrijfsleven krijgen ruim baan om de bevolking nog meer aan te zetten tot de consumptie van drank, snoep en een vette hap. Bedrijven maken mooie winsten, maar de samenleving als geheel betaalt er  een zware prijs voor.


    Dieren lijken soms in hun voedselkeuze en levenswijze wel verder te zijn dan mensen, een dier neemt enkel datgene wat goed is voor zijn gezondheid. Uitgezonderd huisdieren en vee, want zij kunnen door onze bemoeienis hun zuivere instinct niet meer volgen en worden daarom net als wij geteisterd door beschavingsziekten.
   De mens is met rede begiftigd en kan vrije keuzes maken. Is het dan niet dom en onvolwassen om te blijven hangen in de gewoontes die ons ooit zijn opgedrongen door het bedrijfsleven, want daar kom je uiteindelijk bij uit? We laten ons toch niet zomaar naar de slachtbank leiden? Ook al is iets niet volstrekt verantwoord, leef je niet altijd gezond, werk je met tegenzin voor je baas, doe het dan tenminste met het volle verstand. Probeer elke dag opnieuw de wil tot verandering te voeden tot het resulteert in een optimale geestelijke en lichamelijke gezondheid.
    Dit is dus een pleidooi voor bewustzijn, voor het maken van bewuste keuzes. Besef aanhoudend wat je doet en breng dit in overeenstemming met je zuivere gevoel voor waarheid, ieder mens heeft dat in zich. Niet alleen het individu maar ook de wereld is ermee gebaat.


Hieronder een link voor een korte Duitse documentaire over het gentech-bedrijf Monsanto en het bespuitingsmiddel RoundUp.