48. WikiLeaks en de scheuren in het ijs (1)

     WikiLeaks.org is een internationale klokkenluiderssite die in 2006 door een aantal journalisten en wetenschappers is opgericht om overal ter wereld misstanden aan de kaak te stellen. Iedereen kan op anonieme basis documenten plaatsen op deze site, iets waar bedrijven en overheden natuurlijk helemaal niet gelukkig mee zijn. Maar: “Wie niks te verbergen heeft, hoeft ook niks te vrezen”. Waren dat niet hun eigen woorden toen de privacy van de burgers weer eens ter discussie stond en er nieuwe beperkende wetgeving door het parlement moest worden gejaagd?
     WikiLeaks heeft de afgelopen jaren een aantal belangrijke onthullingen gedaan over kwalijke activiteiten van overheden en bedrijven. De martelingen op de basis Guantánamo Bay bijvoorbeeld, ook de verklaring van het Rode Kruis dat er twaalfjarige kinderen gevangen worden gehouden, witwas- en belastingontduikingspraktijken door banken, de video “Collateral murder” waarin te zien is dat 12 Irakese burgers vanuit een helikopter werden gedood, duizenden geheime documenten over de oorlogen in Irak en Afghanistan, enzovoorts. Allemaal documenten met informatie die onder de pet werden gehouden. En dan enkele dagen geleden op 28 november 2010, het lekken van 250.000 vertrouwelijke Amerikaanse stukken waaruit o.a. kan worden opgemaakt dat het Amerikaanse leger zich in Irak en Afghanistan heeft misdragen, dat diplomatie bijna synoniem is aan spionage, dat vice-president Massoud van Afghanistan op een vliegveld betrapt werd met 52 miljoen dollar in zijn koffer, maar ook dat er in Nederland Amerikaanse kernwapens liggen opgeslagen.
     Het zijn vaak zaken die de oplettende burger al wel weet of vermoedt, maar welke steeds glashard worden ontkend door de verantwoordelijke machthebbers. Men moordt, chanteert, sjoemelt, liegt en bedriegt buiten de controle van het parlement om. Het topje van de ijsberg ligt nu op straat en daarover is men erg boos.
     De mensen van WikiLeaks worden door het Witte Huis misdadigers genoemd, men is een klopjacht begonnen om hen de mond te snoeren en achter slot en grendel te krijgen. De Amerikaanse minister van Justitie zegt dat hij iedereen die de wetten heeft overtreden voor de rechter zal slepen (hij bedoelt hier de klokkenluiders mee en niet zichzelf, zijn collega’s en ondergeschikten). Minister Clinton spreekt over het ondermijnen van de “vreedzame relaties tussen landen”.
     We hebben het hier over vertrouwelijke stukken, dus nog niet eens over documenten met geheime of zeer geheime informatie. Want dan komen we bijvoorbeeld al gauw op het in het geheim elimineren van tegenstanders. Een moordcommando sturen naar personen of organisaties die dwarsliggen, bijv. de moord in Engeland op de Rus Litvinenko, de acties van o.a. Amerika en Israël om tegenstanders zonder enige vorm van proces vanuit de lucht te liquideren, recentelijk nog de moorden op Iraanse kerngeleerden, maar ook een vroegere actie zoals van de Franse inlichtingendienst die de Rainbow Warrior opblies en meer. Bijna alle, zich democratisch noemende, landen draaien daar hun hand niet voor om. Ze liegen, bedriegen en moorden als het hun belangen dient. Dat alles gebeurt buiten het parlement om, in het geniep. Het is duidelijk wie hier de wérkelijke misdadigers zijn.

47. Holbewoner

Een krantenberichtje:    

De Amerikaan Thomas Johnson heeft tien jaar bijna onopgemerkt in een hol onder de grond gewoond op het eiland Nantucket voor de Amerikaanse oostkust. In een comfortabele hut, verborgen in de struiken, was hij er de consumptiemaatschappij ontvlucht. Hij voorzag in zijn levens-onderhoud door af en toe als timmerman te werken. Een jager ontdekte de hut en de autoriteiten hebben aangekondigd dat Johnson weg moet, want 'anders gaat iedereen het doen'.

46. Slakkensporen

Klik op de foto's voor een groter beeld.

 Slakken hebben een zacht en vochtig lijf, bestaan overwegend uit water en leven van rottende planten- en dierenresten, overrijpe vruchten, schimmels, paddenstoelen en algen. De afbeeldingen hierboven zijn van slakken die algen hebben gegeten. Prachtige tekeningen maken ze. Met hun enigszins verharde mond gaan ze raspend over de ondergrond en laten daarbij talrijke ‘bijtafdrukjes” achter. Het lijken wel voetstapjes.

     De twee bovenste foto’s zijn van een vensterbank in de tuin. De onderste foto links is het raam van een kas, rechts is de door slakken bewerkte groene muur van een gebouw.

45. Leucistische merel

     De witte merel op de bovenste afbeelding is een leucistische merel. (van leuco (Gr.) = wit). Het is geen albino want deze zijn helemaal wit en hebben rode ogen. Bij leucisme is er een gebrek aan pigment in de veercellen. Veren kunnen een andere kleur hebben of vaak ook volledig wit zijn. Dit kan voorkomen op allerlei plaatsen van het vogellichaam. Met zijn witte veren valt deze leucistische merel nogal op, wat waarschijnlijk niet in zijn voordeel werkt.

44. zeewind

43. Gelijkenissen tussen boom en rivier

    Rivieren vinden hun oorsprong vaak op hoger gelegen land zoals bergen en heuvels. Door neerslag, smeltende sneeuw of smeltwater van een gletsjer ontstaan er bronnen, waterlopen en beekjes die kunnen uitgroeien tot grote brede rivieren. Het water stroomt uiteindelijk in de zee. Als men er van bovenaf op kijkt is er een sterke gelijkenis te zien met een boomvorm. Boom en rivier zou men kunnen verdelen in drie hoofdvormen: 1. begin, 2. middengebied 3. einde.

1. De oorsprong van een rivier, de bronnen en kleine stroompjes op de berg, zijn als de haarwortels van een boom.  

2. Deze waterstromen groeien uit tot beekjes en monden tenslotte uit in een hoofdstroom, de rivier.  Bij de boom groeien de haarwortels uit tot steeds dikkere wortels die opgaan in de boomstam.
3. De zich vertakkende kruin reikt naar de oneindige hemel en lijkt daarmee op de vertakkingen van een rivierdelta waar het water uitmondt in de onmetelijke zee.

Tussen de bron en de zee beweegt zich de rivier.
Tussen de wortels en de kruin vormt de stam het middengebied.
Zowel water als boom maken deel uit van een kringloopproces.

Wat daarnaast nog opvalt in deze gelijkenis is dat fase 1 en 3 een sterke verwantschap laten zien: het wortelstelsel heeft dezelfde vertakkingen als de boomkruin, waterlopen en beekjes in de bovenloop van een rivier vertonen gelijksoortige vertakkingen in de benedenloop. Daartussen bevindt zich een stromend middengedeelte dat begin en einde met elkaar verbindt.

Afb. Vertakkingspatroon in het zand aan zee

42. Plattegrond van een groene wijk?

     De afbeelding hiernaast zou zomaar een groene wijk kunnen zijn, ergens in Nederland. Het is een detail van een zeedistelblad. De cellen en nerven, het stekelige blad en de stervorm van de plant deden me enigszins denken aan de plattegronden van vestingsstadjes.
       

Oude kaart van Heusden (Blaeu)

41. Herfstzon

40. Uit- en instromend water

* Klik op de foto voor een groter beeld.

















     Twee gaten in twee verschillende bomen met een tegengestelde beweging. Links geeft een duidelijk beeld van uitstromend water, rechts lijkt wel op een putje waar het water instroomt. Zo zou het ongeveer begonnen kunnen zijn:

     De eik links had een tak boven in de kruin die bij een storm was afgescheurd. Resultaat was een grote wond met rafels. Doordat het een flinke gecompliceerde beschadiging was kon de eik de wond niet helen. In de loop der jaren ontstond er door de inwerking van regen, insecten en vogels, een rotte plek die zich steeds verder uitbreidde naar onderen en uiteindelijk een uitgang vond op een andere zwakke plek in de stam, daar waar ook al ooit een tak was afgewaaid. Nu stroomt het regenwater van boven de boom in en loopt er bij de stam weer uit.

     Bij de eik rechts is in het verleden een flinke tak afgezaagd, een tak die van binnen al een beetje rot was. Daar houden o.a. spechten van, want in rot hout leven allerlei insecten. De specht hakte het gat steeds dieper uit, meesjes, boomkruipers, etc., hielpen driftig mee. Op zekere dag besloot de specht om er een woning uit te houwen, al het rotte hout werd weggehakt en er ontstond een holte. De boom heeft de schade zo goed als mogelijk was hersteld en is daar nog mee bezig. De omhullende stroom om het gat te dichten is goed zichtbaar.

Piet Schellekens

39. Dauwdruppels

38. Dessins en patronen op textiel 2

Voor een beschrijving van 'Dessins en patronen op textiel 1 en 2, zie blog nr. 20, maand augustus.

37. Stroperige bomen

     Een afbeelding van twee bomen, een acacia en een rode beuk. Stel je eens voor dat deze bomen niet van hout zijn maar van bijenwas en dat het een erg warme dag is. De bomen smelten en worden langzaam zacht en vloeibaar. De acacia drukt zich in het smeedijzer als stroop tussen de tanden van een vork. Het hout van de beuk druipt als een dikke brij omlaag langs de stam.

     Het zijn de ervaringen met tijd en met bepaalde gedragingen van materialen die ons op het verkeerde been zetten. De constante beweging die er is, zien we daardoor vaak niet meer. De substantie (het hout) is hard, dat is bekend. Dat er aanhoudend water in de boom stroomt en vormend werkt, is voor ons dagelijkse oog onzichtbaar geworden. Ondanks de hardheid van het materiaal, heeft levend hout een bepaalde plasticiteit. In bepaalde gevallen zoals bij de afbeelding hierboven, wordt dat ineens duidelijk zichtbaar.

Piet Schellekens

36. De blaadjes van de Japanse Esdoorn (1)

    


     Dit zijn blaadjes van de Japanse Esdoorn (Acer palmatum Matsumurae). Na een nachtvorst vielen de meeste blaadjes af. Ik heb er een aantal opgeraapt en op een stuk papier gedrapeerd omdat ze zo mooi zijn. Afbeelding 3 is van een dag later. De blaadjes hadden zich gekruld door de warmte in huis.