Hoe zit het nu, dat verhaal van onderzoeker Isaac Newton die gezeten onder een appelboom, een appel op zijn hoofd gekregen zou hebben en zich daardoor ging afvragen hoe die appel omlaag kon vallen? Door deze ervaring zou hij de wetten van de zwaartekracht hebben bedacht. Zoals vaker, blijkt dit verhaal enigszins aangedikt. Zijn biograaf William Stukeley schrijft er het volgende over:
Het was warm weer en na het eten gingen we de tuin in en dronken thee in de schaduw van een paar appelbomen, alleen hij en ikzelf. Tussen andere gesprekken door vertelde hij me hoe hij vroeger het idee van de zwaartekracht in zijn hoofd kreeg: "waarom zou die appel altijd loodrecht op de grond moeten neerdalen", dacht hij bij zichzelf, "waarom zou hij niet zijwaarts of omhoog gaan, maar constant naar het middelpunt van de aarde? Zeker, de reden is dat de aarde trekt, er moet een aantrekkingskracht in de materie zijn. De aantrekkingskracht in de materie van de aarde moet zich in het middelpunt daarvan bevinden, niet aan een kant van de aarde. Daarom valt deze appel loodrecht of naar het midden toe. Als materie zo materie aantrekt, moet het in verhouding staan tot zijn hoeveelheid. Daarom trekt de appel de aarde, net zoals de aarde de appel trekt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten