zaterdag 3 mei 2014

407. (A)symmetrie en de Venus van Botticelli

Symmetrie wordt vaak gelinkt aan schoonheid. Mensen en dieren zoeken vaak een partner die een symmetrisch gezicht of lichaam heeft. Hoe meer symmetrie, hoe aantrekkelijker wij iemand blijken te vinden, al zou je ook kunnen stellen dat een gezicht er niet echt interessanter door wordt. De meeste mensen hebben een asymmetrisch gezicht. Je kunt dat zien door met een handspiegel voor een grote spiegel te gaan staan en in de handspiegel te kijken. Je gezicht wil dan nog wel eens afwijken van je vertrouwde beeld. De omgeving ziet overigens altijd dit omgekeerde beeld. 
Ook een asymmetrisch gelaat kan erg mooi zijn. Een sprekend voorbeeld is het schilderij uit de Italiaanse renaissance “de geboorte van Venus” van Botticelli: een vrouw met een prachtige uitstraling en als je goed kijkt, een behoorlijk asymmetrisch gelaat. Om dit duidelijk te maken heb ik een beeld van de linkerzijde geconstrueerd en een beeld van de rechterzijde (zie de afbeelding hieronder). De linkerzijde zou je enigszins ingetogen kunnen noemen, naar binnen gekeerd en ietwat droevig. De rechterzijde lijkt meer open, onbevangen en krachtig. 

In het gezicht van een mens zijn vaak twee verschillende basistrekken te onderscheiden, zoals een vrolijke en een trieste kant, braafheid en ondeugd, enzovoorts. Soms overheerst  één enkele stemming in beide zijden van het gezicht.



Geen opmerkingen: