De gele lis is inmiddels uitgebloeid. De zaaddozen zijn zich momenteel aan het ontwikkelen. Een zaaddoos is onderverdeeld in drie compartimenten met in totaal ongeveer 60 platte bruine zaden. Als ze openspringen blijven ze op het water drijven en kunnen door de stroming van beken en rivieren op grote afstand vervoerd worden om vervolgens op een geschikte plaats te ontkiemen. De verticale bladnerven van de gele lis hebben zeer sterke vezels die zichtbaar worden in de winter, als het groen tussen de nerven afsterft. Bij de wortelstok ontspringt in het voorjaar het nieuwe blad, wat smal zwaardvormig is en toeloopt naar een punt. Wat me intrigeert is dat het blad zo mooi en regelmatig geribbeld kan zijn. Soms zijn die ribbels daarentegen weer helemaal afwezig. Hoe komt dat, vraag ik me dan af. Duidelijk is wel dat het ribbelpatroon vanzelf ontstaat als er meer materiaal op een plek terechtkomt, het blad stroopt dan op in de lengte. De regelmatigheid van dit groeipatroon, vind ik bijzonder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten