U moet niet verbaasd zijn als koning Willem Alexander straks bij het voorlezen van de troonrede door zijn stoel zakt. Ik zit daar al een aantal jaren op te wachten. Die stoel mist namelijk een grote koperen schroefbout en die bout heb ik in mijn bezit (zie de foto hierboven).
Het zit zo: ik was een jaar of 10 en zat op de basisschool. We gingen op schoolreisje naar de Tweede Kamer met een rondleiding in de Ridderzaal. Op die bewuste dag verzamelden de leerlingen en leerkrachten zich geïnteresseerd rondom de gids en de koningsstoel die daar stond. Ook toen al had ik een hekel aan rondleidingen en was ik in m’n eentje áchter de stoel gaan staan. Ik bekeek de verbindingen, de stof en de stevige koperen bouten waarmee de verbindingen geborgd waren. Een van die bouten stak wat uit en er zat beweging in. Met enige moeite kon ik de bout helemaal losdraaien en stak deze in mijn zak. Het voelde als een rijk bezit. De rest van de rondleiding hield ik me verder gedeisd en luisterde aandachtig naar het verhaal van de gids. Diezelfde koperen bout (zichtbaar op de foto hierboven) heb ik al die jaren zorgvuldig bewaard en is tegelijkertijd het harde bewijs. Als de schroeven van de koningsstoel intussen niet bij een restauratie vervangen zijn, dan zitten er in de stoel nog een aantal van deze zelfde oude koperen schroefbouten. Een daarvan is verdwenen, die van de dwarsverbinding van de zitting. Ook dit jaar wacht ik in opperste spanning af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten