Kapitein Francesco Schettino van het gekapseisde cruiseschip Costa Concordia, wordt beschuldigd van doodslag. Hij wordt ervan verdacht een onnodig riskante manoeuvre te hebben uitgevoerd waardoor het schip vastliep op een rots. Tientallen mensen hebben hierbij waarschijnlijk het leven verloren. Daarnaast wordt hem verweten dat hij zijn schip, vóórdat de evacuatie was afgerond, heeft verlaten.
Gisteren werd de dialoog tussen een functionaris van de kustwacht, Gregorio de Falco en de kapitein vrijgegeven, zie: http://nos.nl/l/tcm:5-1160537/ . De kustwachtfuctionaris deed zijn werk uitstekend, hij handelde adequaat, krachtig en duidelijk, hij gaf de kapitein geen millimeter ruimte. Gregorio de Falco is de held, kapitein Francesco Schettino de lafaard. In de held herkennen de Italianen zichzelf graag, hij wordt op een voetstuk gehesen en is nu het symbool van het nieuwe Italië. De kapitein daarentegen kan zijn borst wel natmaken, hij is de vertegenwoordiger van alles wat misgaat, een lafaard, een slappe kerel. Net als ‘kapitein’ Berlusconi, bood hij zijn opvarenden glitter en glamour maar liet ze in de steek toen het schip aan de grond liep.
De held en de lafaard, ze bevinden zich in een en dezelfde mens. Zo goed als grote helden uitzonderingen zijn, zijn grote lafaards dat ook. Ze huizen allebei in ons en gaan in min of meerdere mate in elkaar over. Soms zijn we wat meer de een en dan weer wat meer de ander. Ieder mens maakt fouten en heeft zijn specifieke sterke en zwakke kanten. In een uitzonderlijk geval kan een kleine fout of grap tot grote gevolgen leiden. In bovenstaand geval is het gemakkelijker een held te worden als kustwachtfunctionaris achter een computerscherm, dan je met een daverende klap te moeten realiseren een fout te hebben gemaakt die zeer ernstige gevolgen heeft. De kapitein zal, gezien zijn voortijdige vlucht van het schip, in paniek zijn geraakt en ontliep zijn verantwoordelijkheid. Zijn levenservaring en gerichte opleiding tot leidinggevende hebben dit blijkbaar niet kunnen voorkomen. Op een onverwacht en cruciaal moment werd hij gewogen en te licht bevonden. Dat geldt waarschijnlijk ook voor nog andere leidinggevenden want een kapitein doet zo’n klus niet in z’n eentje. Het is tragisch en triest, vooral ook voor de mensen die zijn overleden en hun verwanten. Zo kon een grapje, een zogenoemde ‘zeemansbuiging’, uitgroeien tot een verschrikkelijk drama.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten