Ieder mens zou eigenlijk eenmaal in zijn leven zijn eigen huis moeten kunnen bouwen. Wat is er leuker en meer zinvol dan je binnenste tot uitdrukking te brengen in datgene wat jou in de toekomst gaat verwarmen, omhullen en beschermen?
Als ik naar die
vervallen Ierse huisjes kijk, beginnen mijn handen te jeuken. Dan wil ik zo’n
huisje weer opknappen en mooi maken. Met ‘mooi’ bedoel ik dan niet het rechttoe-rechtaan
bouwen met keurige identieke bakstenen, op maat geschaafd hout en grindtegels
rondom het huis. Nee, gewoon beginnen ergens aan het strand, de bergen of het
bos met wat er om je heen ligt aan bouwmaterialen: natuursteen, takken en
boomstammen, gebruikte oude balken, aarde, stro, leem, riet en water. Niet
teveel plannen en uitkienen, beginnen en zien hoe alles onder je
handen langzaam vorm krijgt. Er dienen zich tijdens het bouwen spontaan de leukste ideeën aan:
muurtjes, rondingen, bogen en nissen, een overkapping, een kelder, een daktuin.
Alles is mogelijk, het ontstaat vanzelf tijdens het bouwproces. Een huis dat
één is met je zelf en de omgeving.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten