In mijn boekenkast vond ik laatst een oud Vlaams boekje, uitgegeven in 1925 met als titel: ‘Goedheid jegens de Dieren’. Het is vertaald uit het Engels door de voorzitter van de ‘American Society for the Prevention of Cruelty to Animals’ te New York, een hele mond vol. Dit ‘Handboek voor School en Haard’ bevat 118 lessen in vraag- en antwoordvorm, bestemd voor het Lager en Middelbaar Onderwijs met de bedoeling de jeugd wat diervriendelijkheid bij te brengen. Het schept een beeld van de wijze waarop hier 100 jaar geleden naar gekeken werd. Ook toen al streefde men naar een betere omgang met het dier. Intussen heeft er wel een verschuiving plaatsgevonden. Er wordt tegenwoordig niet meer raar opgekeken als je geen vlees eet en/of geen dierlijke producten gebruikt, het is zelfs modern en progressief. Met enige regelmaat zal ik de komende periode een bladzijde uit dit boekje publiceren. Even een blik terug in de tijd, een kennismaking met de mores en de pedagogie van toen. Daarnaast zal ook het taalgebruik af en toe een glimlach toveren op ieders gezicht. Hieronder deel 3.
'Hoe het komt dat een paard op hol slaat'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten