Deze week vond ik op de muur in mijn keuken de Gegroefde lapsnuitkever (Otiorhynchus sulcatus), ook wel Taxuskever genoemd. Het is een zwarte snuitkever, zwart van kleur, die een aantal lichtere plekjes op zijn dekschilden heeft. Dat het een snuitkever is wordt direct duidelijk als je zijn verlengde kop ziet die bij deze soort wel iets heeft van een eland.
Deze kever is voornamelijk ’s nachts actief, het moment dat ik slaap. Wat ie dan in het donker in de keuken doet is me een raadsel. Bij nadere bestudering blijkt dat hij van rozen houdt en van de taxus natuurlijk. Die klimroos staat buiten om het hoekje en de taxus komt in de haag voor. Dat is geen goed teken zegt men, want deze kever en zijn nakomelingen heten zeer schadelijk te zijn, ze tasten de wortels aan waardoor de plant sterft. Fanatiekelingen zonder hersens zetten dan zwaar vergif in. Zelf zit ik er niet zo mee, ik beschouw het zogenaamde ongedierte en onkruid als helpers om een optimaal evenwicht te bereiken in mijn tuin. Op plaatsen waar door menselijk ingrijpen de harmonie wordt verstoord, komt de natuur meteen in actie om het evenwicht te herstellen, dat gaat vanzelf. Een tuin is zo bezien altijd een verstoring van het oorspronkelijke leven van deze plek, van schimmels, insecten en planten die daar horen, tot vogels en dieren. Het is voor mij een vanzelfsprekendheid om zoveel mogelijk rekening te houden met deze uitgangspunten, dus samen te werken met de natuur en een zodanige schoonheid te creëren dat natuur en cultuur in tevredenheid samen kunnen gaan.
De Gegroefde lapsnuitkever beweegt traag en houdt van stilzitten. Als hij gestoord wordt houdt hij zich dood of laat zich op de bodem vallen. Dan is hij door zijn schutkleur nauwelijks nog te vinden. Deze specifieke soort kan enkele jaren oud worden, wat voor een kever uitzonderlijk is. Er zijn bijna geen mannetjes. Het vrouwtje heeft ook geen mannetje nodig voor de voortplanting en plant zich maagdelijk voort. Dit verschijnsel wordt parthenogenese genoemd.
Ik heb het beestje buiten gezet, een meter van de rozenstruik. Het zal heus niet de enige Gegroefde lapsnuitkever zijn in de tuin. En wat ik al zei: ik zit er niet mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten