Klik op de foto voor een groter beeld.Vandaag vond ik in mijn tuin 4 rupsen van de koninginnepage op de wijnruitplanten (Ruta Graveolens).
De vlinder zou vooral op schermbloemigen zitten knabbelen zoals dille, venkel, wortel e.a., maar wijnruitsap vindt ie dus ook erg lekker.
Wijnruit is een lievelingsplant van me, het heeft een aparte geur en heeft speciale vormen. Het ruikt mysterieus kruidig en is een heel bijzondere plant, maar daarover een andere keer meer.
Hoewel nog steeds vrij zeldzaam komt deze vlinder de laatste jaren weer wat meer voor in Nederland. Door het kwistig spuiten met gif en de overbemesting was hij lange tijd helemaal afwezig.
Het mooie van de natuur is dat als je ook maar iets van goeie wil toont je er meteen een heleboel voor terug krijgt. Veel van wat plaatselijk verloren is gegaan aan flora en fauna zou zomaar terug kunnen komen door een respectvolle benadering en wijs beleid.
Maar ondanks enkele lichtpuntjes zie ik het somber in met de combinatie mens/natuur.
Er is een grens aan de veerkracht van het eco-systeem.
Er is zoveel verstoord en verziekt , de lucht, het water, het land, de oerwouden.
Nog steeds slaat de weegschaal door naar de verkeerde kant.
Totdat zomaar ineens de grens is bereikt en het mooie, zich steeds vernieuwende natuurlijke systeem het niet meer kan verstouwen en instort.
Dan kunnen we met een laatste krachtsinspanning nog even flink doen met chemicaliën en robotmasjientjes, maar daarna is het toch echt over. Tsja, da's geen leuk vooruitzicht.
Piet Schellekens
Geen opmerkingen:
Een reactie posten