In mijn vorige blog (52) schreef ik over roest. Vanwege de verwantschap met de roesttinten kwam er een korstmossoort in beeld. De warme okers van het Groot dooiermos (Xanthoria parietina) variëren van lichtgeel tot diep oranjerood en vloeien automatisch over in het kleurenpalet van roest.
De naam korstmos verwijst naar een specifieke korstvormige groeiwijze en is wat ongelukkig gekozen omdat het niks met mos te maken heeft. Korstmossen, of lichenen, bestaan grotendeels uit een schimmel en leven in symbiose met een groenwier of een blauwalg. De schimmel bevindt zich daarbij aan de buitenkant en is bepalend voor de vorm. Boven de gele ‘blaadjes’ van het Groot dooiermos steken de voortplantingsorganen uit die de sporen verspreiden, een soort van mini-paddestoelen.
Het Groot dooiermos valt op door de aansprekende kleur en komt hier veel voor in gebieden waar intensieve veehouderij plaatsvindt. Deze soort houdt namelijk van ammoniak, een bestanddeel dat rijkelijk aanwezig is in de urine van varkens en als vluchtige stof de lucht vervuilt.
Het viel mij op dat korstmossen een treffende gelijkenis vertonen met huidziekten zoals ringworm en zwemmerseczeem. Aan beide fenomenen liggen schimmels ten grondslag. Schimmels zijn hardnekkig op en in het menselijk lichaam. Soms lijkt het alsof ze weg zijn maar ineens doemen ze weer op, vaak op precies dezelfde plek. Meestal is er dan alleen van buitenaf iets aan gedaan, bijvoorbeeld een behandeling met een giftig schimmelwerend middel. Naast de nadelige bijwerkingen die deze middelen hebben voor ons systeem, komt de schimmel vaak vroeg of laat weer terug. Schimmels kunnen in steen doordringen en dat is met de zachte menselijke huid niet anders. Het kan dan wel lijken dat de schimmel weg is, maar die zit rustig te wachten op een kans om weer uit te breken.
1 .Nepal international clinic
2. Crutchfield dermatology
3. Univ. of Iowa
Zwemmerseczeem, voetschimmel, kalknagels, e.d., zouden volgens de gangbare geneeskunde aan een zwembad, een gemeenschappelijke douche of aan het niet goed afdrogen van de voeten liggen. Deels is dat zo, maar de diepere oorzaak is
een verzwakt afweersysteem door o.a. een verkeerde
leef- en voedingswijze. Suiker is hier een grote boosdoener en alles
waar suiker in verwerkt is. Verder alcohol, wit brood, zoet fruit en
alles waar gist in zit. Ook is het beter om geen kunststof sokken, maillots en schoenen te dragen, want dat is vragen om een schimmel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten