82. Hillary Clinton over Iran

    In Iran is er opnieuw een volksprotest gaande waarbij er gisteren volgens de laatste berichten een dode is gevallen. De demonstraties worden met veel geweld neergeslagen en demonstranten opgepakt. Hervormingsgezinde politici en sympathisanten waren uit voorzorg al onder huisarrest geplaatst, de toegang tot internet en het mobiele telefoonnet zijn beperkt en op sommige plekken is zelfs de stroom afgesloten. Nu overal in het Midden-Oosten de vlam in de pan slaat krijgen de autoriteiten het benauwd en worden de duimschroeven nog strakker aangedraaid.
    In Egypte heeft de opstand ongeveer 500 mensen het leven gekost en zijn er enige duizenden min of meer ernstig gewonden. In Iran hanteert men nog meer de botte bijl dan in Egypte, elk protest wordt hardhandig de kop ingedrukt. Mochten er grote massa’s mensen gaan demonstreren dan gaat dat ongetwijfeld een veelvoud aan mensenlevens kosten. Ineens is Amerika er als de kippen bij om te reageren. Toen er in Egypte onlusten uitbraken bleef Amerika zijn vriend Mubarak tot het laatste moment steunen. Het stuurde de Amerikaanse gezant Frank Wisner naar Egypte die er voor pleitte om Mubarak te laten aanblijven. Amerikaanse diplomaten gooiden het op een akkoordje met het leger en men schoof eerst nog ‘Sullieman’ (de gevreesde chef van de Geheime Dienst) naar voren om een nieuwe regering te gaan leiden. Uiteindelijk heeft een Militaire Raad het sinds gisteren voor het zeggen. Nu het Iran betreft reageert de Amerikaanse regering wél meteen. Hillary Clinton hekelde in een toespraak de "hypocrisie van de Iraanse regering" en prees "de moed van het Iraanse volk dat in opstand komt tegen het Iraanse regime". Woorden waarmee ze zichzelf belachelijk maakt, want wie is er nu eigenlijk hypocriet . “Wij denken dat het politieke systeem in Iran opengesteld moet worden om de stemmen van de oppositie en de samenleving te horen”, zei ze ook nog en vergat voor het gemak goeie vriend Yemen daaraan toe te voegen, waar de bevolking ook in opstand komt na jaren van onderdrukking met steun van Amerika. Die woorden van Clinton aan Iran hadden de Egyptische demonstranten die eerste dagen van protest ook graag voor hun volk willen horen en niet schoorvoetend na 14 dagen en 500 doden verder.