171. Topsalarissen stijgen

 Op de voorpagina van de Volkskrant zaterdag 16 juli 2011:

Jaarlijks Volkskrant-onderzoek toont verbetering mores bedrijven.
Topsalarissen stijgen 8 procent

Na twee jaar van fors inkomensverlies hebben de topbestuurders van ondernemingen hun salaris vorig jaar weer zien oplopen. Het inkomen van de directeuren nam in 2010met 8,1 procent toe naar gemiddeld 1 miljoen euro.

Verderop in de krant:

5 redenen om positief te zijn over de beloning van topbestuurders

1. bonus aan banden
2. aandelenkoers telt minder mee
3. geen vertrekpremie
4. minder uitwassen
5. betere dialoog

De maatschappelijke kritiek op de beloning van topbestuurders heeft haar uitwerking niet gemist, blijkt uit dit onderzoek. De bonussen zijn aan banden gelegd en de beloningstrucs zijn vrijwel verdwenen.

Aldus het artikel in De Volkskrant. 

    Het wordt steeds duidelijker dat de officiële media tegen de financieel-economische top aanschurken. De Volkskrant maakt het wel erg bont met de oproep aan zijn lezers tot begrip en een gunstig oordeel over de beloning van deze topbestuurders. Zij zijn juist voor een groot deel verantwoordelijk voor de crisis waarin de wereld verkeert. Zij zetten hun broekriem een paar gaatjes ruimer i.p.v. van krapper. De lezers zouden positief moeten zijn over de zogenaamde “verbetering van de mores” omdat de heren zich een paar jaar gedeisd hebben gehouden. Gemiddeld schraapten ze vorig jaar 1 miljoen euro voor zichzelf bij elkaar, een loonstijging van maar liefst 8 procent. Dit gaat ten koste van de onderkant waar steeds meer mensen het niet meer kunnen redden en moeten afhaken.

Het geld moet ergens vandaan komen, wat er boven bij komt gaat er onder af. En nu de onderkant steeds meer uitgeperst wordt om de luxe bovenlaag minimaal op niveau te houden en liefst nog verder te laten groeien, vallen er slachtoffers. Bijna overal heerst er een onmenselijke druk om het hoofd boven water te houden. Mensen kunnen hun huur of energiekosten niet meer betalen, worden uit hun huis gezet, worden ziek of zien het leven niet meer zitten. Tja, daar valt niks meer aan te verdienen, dat kóst geld. Die mensen hoeven nergens meer op te rekenen, ze zijn afgeschreven, voor hen is er het adagium “zelfredzaamheid”, een nieuwe variant op de “eigen verantwoordelijkheid”. Mooie benamingen om problemen neer te leggen bij het individu: los het zelf maar op.

De rijkdom die deze minderheid zichzelf toebedeeld moet ergens aan onttrokken worden. De werknemers ontvangen te weinig loon, consumenten betalen teveel voor producten, mensen in arme landen worden bedot en uitgebuit. Het gaat niet om een inkomensverschil van enkele keren modaal, maar van tientallen keren. Dat is onrechtvaardig en kan op geen enkele manier recht worden gepraat. Als je Peter Voser heet en de kwaliteiten hebt om een bedrijf als Shell te leiden – nog even los van allerlei andere morele kwesties – stap je ’s avonds moe je bed in, je hebt die dag ergens je best voor gedaan. Een stratenmaker heeft op zijn beurt diezelfde dag met zijn bijzondere kwaliteiten een weg bestraat en ook hij stapt moe zijn bed in. Enig inkomensverschil, bijvoorbeeld van enkele keren modaal, kan er zijn om diverse redenen, maar van een beloning van meer dan 10,5 miljoen euro per jaar voor Peter Voser kunnen wel 400 stratenmakers leven. Dat is a-sociaal.

   In Nederland zijn er enkele duizenden veelverdieners die hun exorbitante inkomen vergaren ten koste van een brede onderlaag van de bevolking. Harder werken doen ze echt niet, wel hebben ze macht, allerlei privileges en daardoor veel praatjes. In deze kringen wordt het denken en handelen enkel door een financieel-economische ideologie bepaald. Met nieuwe technologische toepassingen vervlakken ze het menselijk bestaan, de natuur wordt vernietigd, de aarde onleefbaar gemaakt en dit allemaal voor het kortstondige eigenbelang.

   Ik ben van mening dat een werkelijk vrij en beschaafd mens niet rijk kán worden. Een fatsoenlijk mens trekt zich het lot van de minder bedeelden aan en van de  gemeenschap als geheel. De weinige leiders met wijsheid en innerlijke beschaving voelen zich niet thuis in het huidige politieke klimaat met zijn rovers, dieven en piraten die allemaal hun slag willen slaan.

   We staan aan de vooravond van een grote omwenteling, want de rek is er uit. De tegenstellingen zullen wereldwijd sterk toenemen. De Arabische lente is daar een voorproefje van, een beweging van jonge mensen met nieuw elan en frisse ideeën. Er zal nog heel wat water naar de zee stromen voordat er daadwerkelijk positieve veranderingen plaatsvinden. Ik heb het dan niet over de 5 flutredenen van De Volkskrant om positief te zijn over de beloning van topbestuurders, maar over de opbouw van een prachtige samenleving met de hoogst denkbare sociale rechtvaardigheid.   

Zie ook: nr. 118 van april 2011  Twee gevallen van oplichting
http://pietschellekens.blogspot.nl/2011/04/118-twee-gevallen-van-oplichting.html