donderdag 28 juli 2011

176. Arbeiders vallen flauw in fabrieken Puma en H&M

Afgelopen maandag zijn er bijna 50 arbeiders van een schoenenfabriek welke voor Puma werkt, opgenomen in het ziekenhuis. Vorige week werden in een kledingfabriek die werkt voor H&M, een honderdtal werknemers onwel en zakten in elkaar. Het zijn twee recente voorbeelden van vergiftigingen door gevaarlijke chemische stoffen. Kledingwinkel H&M zegt een onderzoek te zijn gestart, de incidenten “hebben een hoge prioriteit”. Puma overweegt maaltijden voor de arbeiders te gaan verzorgen. Bron: De Volkskrant. Deze gebeurtenissen komen niet plots uit de lucht vallen, ze bestaan al vele jaren en zijn inherent aan het systeem. Over de gehele linie zal er vermoedelijk weinig of niks veranderen. Het gaat uiteindelijk primair om een zo goedkoop mogelijke productie en een zo hoog mogelijke winst, óók al gaat dit ten koste van de gezondheid en het welzijn van de arbeiders. Degenen die niet meer kunnen of ziek zijn, worden afgevoerd. De opengevallen plaatsen worden ingenomen door een nieuwe lading goedkope werkslaven, desnoods in een ander arm land. Deze bedrijven produceren niet voor niets in landen met een schrijnende armoede, slechte arbeidsomstandigheden, gebrekkige wetgeving en hoge corruptie. Als H&M, Puma en vele andere fabrikanten een zuiver geweten hadden, zouden ze zich er niet van af maken met weer eens een onderzoekje en de overweging(!) om maaltijden te gaan verzorgen. De problemen zijn al lang en breed bekend, dit is gewoon beleid.


   Het bovenstaande vindt plaats in lage lonenlanden waar naast de mensen ook de bodem, de lucht en het water vergiftigd worden door chemicaliën. Deze fabrieksproducten worden grotendeels hier in het Westen verkocht. Daar moeten wij consumenten dan nog wel even onze ogen voor dichtknijpen, want natuurlijk is het een schande als we hier aan meedoen.
   Ik weet niet of u het in de gaten hebt, maar ook in Nederland staan wij bloot aan zeer giftige chemische stoffen en is er van overheidswege een structureel gebrek aan controle van ingevoerde producten. Een van de onderschatte problemen zijn de winkels waar deze producten worden verkocht, de lucht is er bezwangerd van de gifstoffen. De werknemers, verkopers en verkoopsters staan de hele dag in de vieze lucht die deze producten vaak nog uitwasemen, maar ze weten het niet. Loop eens een speelgoedwinkel binnen, een sportschoenenzaak, een outletmarkt of een willekeurige bouwmarkt en gebruik eens heel bewust uw neus. U ademt naast zuurstof, een mengsel in van ontsmettingsmiddelen zoals Methylbromide, oplosmiddelen zoals tolueen, benzeen en nog vele andere akelige stoffen. De groeiende stroom winkels die goedkope Aziatische rommel aanbiedt breidt zich gestaag uit. Ook de gevestigde winkelketens in onze winkelstraten stinken letterlijk en figuurlijk steeds sterker. Het is dan ook niet vreemd als u hoofdpijn overhoudt na een winkelbezoek. Zoiets kan nog direct daarmee in verband worden gebracht. Maar wat nu als men door langdurige blootstelling aan chemische stoffen jaren later ernstig ziek wordt? Feit is wel dat zenuwziekten en kanker steeds maar toenemen. Iedereen heeft wel een vriend of familielid  verloren. Eén op de drie personen krijgt kanker in zijn/haar leven, het is bijna gewoon geworden.


   Los van de schoenen, kleding en plastic rommel die vaak in de winkel nog staan uit te dampen, worden de containers voor verzending gegast met o.a. het zeer giftige methylbromide, dit om eventuele insecten en schimmels te verdelgen. Het is regelmatig gebeurd dat werknemers bij het lossen en openen van containers hun bewustzijn verloren of langdurig ziek werden. De controle schiet schromelijk tekort, een steekproefje hier en daar, maar vooral niet te vaak want dat kost geld. Goedkoop is meestal duurkoop, zeker op wat langere termijn. Alleen zijn de gevolgen dan soms niet meer terug te draaien. Wij consumenten hebben de macht tot verandering van het korte termijn denken zelf in handen. Op z’n minst kunnen we proberen om zo kritisch en bewust mogelijk te consumeren.

Geen opmerkingen: