De stam van een plataan ontwikkelt zich zoals elke boom van binnen naar buiten en wordt door de jaren heen steeds dikker. Bij de meeste bomen barst en scheurt de schors tijdens de groei waardoor elke boomsoort specifieke scheurpatronen krijgt. Als een van de weinige boomsoorten heeft de plataan een schors die bestaat uit diverse dunne laagjes welke langzaam afschilferen. De plataan creëert daarmee op geheel eigen wijze, ruimte om groei naar buiten mogelijk te maken. Omdat de laagjes op willekeurige plekken loslaten ontstaan de specifieke kleuren op de stam. De buitenste schorslaagjes zijn ouder en donkerder van kleur dan de binnenste die jonger zijn. De vlekken gaan van grijsbruin naar groen en van okerachtige tinten tot lichtgeel en roomkleurig. Deze dunne schorsplakkaatjes beschermen de dieper gelegen lagen van de boom zoals de bast en het cambium. In de zomer bladdert de schors soms met flinke plakkaten af, vooral na langdurige droogte of als er na een droge periode een natte periode volgt. Dit hoort bij de normale gang van zaken en kan geen kwaad. De mooie zachtgele schorslaag die nu tevoorschijn komt is jong en blijft nog enige tijd zitten, voordat ook deze uiteindelijk verhardt, schilfert en van de stam valt.
De kenmerkende schorsvormen van de plataan hebben een sterke verwantschap met de schuimpatronen die zichtbaar zijn op zeewater dat na de branding het strand bereikt. Dit geldt ook voor de patronen van eucalyptusbomen. Zie hiervoor ook:
Li: Eucalyptus/zeewater Re: Plataan/zeewater
De schors van platanen toont bij nadere beschouwing nog meer bijzonderheden, hele fijne structuren worden dan zichtbaar. Ook het verweerde hout van dode platanen kan soms tot interessante ontdekkingen leiden.
Oude plataan
De schors van platanen toont bij nadere beschouwing nog meer bijzonderheden, hele fijne structuren worden dan zichtbaar. Ook het verweerde hout van dode platanen kan soms tot interessante ontdekkingen leiden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten