“Wie niet horen wil
moet maar voelen”, zegt de volkswijsheid. Horen staat hier voor gehoorzamen. Maar voetstoots iets aannemen of
doen omdat een autoriteit dat beveelt is niet bepaald bevorderlijk voor de
ontwikkeling van een onafhankelijk en vrij mens. Daarom dus ook dat het voelen er achteraan komt. Horen heeft te maken met het signaleren van geluiden
door onze oren. Bij luisteren gaat het om de inhoud van het gehoorde. Luisteren
leert men via inleving, door levenservaring en zelfreflectie kan het empathisch vermogen
groeien.
Goed
kunnen luisteren is een zeldzame vaardigheid die maar weinig mensen zich eigen
hebben gemaakt. Als basis is er een bepaalde innerlijke rust nodig, daarnaast werkelijke interesse, aandacht en betrokkenheid. Van daaruit kan er een oprechte bereidheid
ontstaan om te luisteren en zo te weten te komen wat iemand bezighoudt
en mogelijk probeert te uiten. Dat is meteen ook de grondslag voor een aansluitende
reactie. Pas dan kan er sprake zijn van werkelijk contact.
Vaak echter willen
mensen alleen maar spuien. Ze kennen hun eigen stilte niet, luisteren niet naar
de ander, praten letterlijk tegen, door en langs elkaar heen en staan in de
startblokken om bij het minste geringste gaatje in het gesprek direct de ruimte
te vullen met het eigen verhaal. Geen van beiden krijgt zo aandacht, begrip en waardering voor wie men is.
Luister eens naar gesprekken tussen mensen in de omgeving, luister eens naar bedrijfsleiders,
presentatoren en politici, zelden laten ze iemand uitspreken. Men gebruikt de
ander om zichzelf nog belangrijker te maken en te scoren, van luisteren naar
elkaar is nauwelijks sprake.
Nu zijn er wel verzachtende omstandigheden aan te voeren
voor aandachtvragers, veelpraters of mensen die slecht kunnen luisteren. Volwassenen,
kinderen of huisdieren die om aandacht vragen hebben over het algemeen ook echt
een tekort aan essentiële aandacht gehad en proberen deze leegte nu aanhoudend
op te vullen. Een onbewust proces wat daarom niet opschiet. De beste manier om hiermee om te gaan, is dicht bij jezelf te komen. Het eigen zuivere ritme, het eigen gevoel en de waarneming blijven volgen met inachtneming
van de omgeving, zodat de basisvoorwaarden aanwezig zijn om een evenwichtige afstemming op elkaar mogelijk te maken
Goede luisteraars
zullen bemerken dat er bijna niemand is die echt naar hén luistert. Tsja, daar
zal men mee moeten leren leven, want het is niet anders. Leren luisteren en
spreken is tegenwoordig vaak een onderdeel van cursussen en opleidingen, meestal gepresenteerd als een techniek die men zich snel eigen kan maken. Echt luisteren
daarentegen kan alleen maar ontstaan vanuit een doorleefde open houding
waarvan rust, stilte en inzicht in de eigen roerselen de basis vormen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten