voor een groter beeld.
Ik hou van roest, van de warme roodbruine aardetinten die verschijnen als ijzer, zuurstof en water bij elkaar komen en een tijdje ongestoord samen mogen zijn. Rust roest. Dat geldt vooral voor levende wezens, want die moeten in beweging zijn om gezond te blijven. Maar andersom, roest rust niet. Is er eenmaal een begin gemaakt met de metamorfose, dan kan het hard gaan.
IJzer wordt gevonden in het erts hematiet als ijzeroxide. Het gaat met ijzer zoals het met bijna alles gaat wat uit zijn natuurlijke verband wordt gehaald, het wil terug naar zijn oorsprong. Zoals zoutkristallen het water blijven aantrekken en mensen vaak een hang hebben naar hun geboortegrond, zo wil ijzer weer ijzeroxide worden als het in aanraking komt met water en zuurstof.
Roest, verweerd hout, groen uitgeslagen koper, ze keren uiteindelijk terug naar hun oorsprong. Als de natuur zijn gang kan gaan ontstaat er een vanzelfsprekende harmonie en een daaruit voortvloeiende schoonheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten