Na de aardbeving, de tsunami en daaropvolgende grote problemen met de kerncentrales in Japan is het nieuws daarover in Nederland alweer verdrongen door binnen- en buitenlandse politieke strubbelingen. Het is een grote ramp voor de Japanners, een ramp die niet voorbij is en nog een akelig nucleair staartje kan krijgen, niet alleen voor Japan en zijn buren maar voor de hele wereld. Het kabinet reageerde direct na de gevaarlijke explosies in de kerncentrales alsof het een kleinigheid betrof en ziet “geen enkele reden om de bouw van een nieuwe kerncentrale te heroverwegen”. René Leegte (what’s in a name), VVD-kamerlid, voegde daar aan toe: “In Japan heeft zich het zwartste scenario afgespeeld wat je maar kunt bedenken: een aardbeving en dan ook nog een tsunami. Toch is er eigenlijk niets gebeurd. Het standpunt van de VVD verandert dus ook niet. We moeten af van olie en gas, want we kunnen niet langer afhankelijk zijn van de landen die dat leveren”. Tja, als je zo’n ernstige situatie in deze bewoordingen samenvat dan ben je geen knip voor je neus waard.
Er zijn grenzen aan onze welvaart en aan de blinde tomeloze groei. De behoefte aan energie heeft zeer duidelijk een grens bereikt en het is oliedom en arrogant om die grens te overschrijden en te doen of er niks aan de hand is. Deze houding doet me denken aan een artikel eind vorige eeuw van de geograaf Jared Diamond die onze huidige milieucrisis vergelijkt met de situatie van het vroegere Paaseiland. Dit eiland in de Stille Oceaan werd in de 18e eeuw door Jacob Roggeveen ontdekt. Hij trof er een kaal eiland aan zonder noemenswaardige begroeiing, bewoond door een kleine armzalige bevolkingsgroep maar met enorme metershoge beelden van steen die verspreid stonden over het eiland. Ooit had hier een welvarend volk geleefd die deze enorme beelden had gemaakt en opgericht. Voor het vervoer en de plaatsing van de beelden hadden de bewoners de bomen op het eiland gekapt, totdat er geen enkele boom meer over was. Flora en fauna verdwenen, er was nauwelijks nog iets te eten en tenslotte gingen de bewoners elkaar te lijf. Doordat alle bomen gekapt waren was er ook geen hout meer om nog boten te maken en dus nog van het eiland te geraken. “Geen enkele reden om te stoppen met beelden te maken” , zou VVD-er René Leegte ongetwijfeld zeggen, terwijl de laatste rat van het eiland aan zijn tenen knabbelt.
Het lijkt ingewikkeld maar het is vrij simpel, we moeten stoppen met het ongebreideld verbruiken van energie. Er zijn zóveel stroom vretende apparaten die we gemakkelijk kunnen missen en elke dag komen er nog nieuwe onzinmachines bij. De energie die we nodig hebben zal van natuurlijke oorsprong moeten zijn: wind, water, getijdenbeweging, zonlicht en allerlei andere mooie vindingen waar nu geen aandacht aan wordt besteedt omdat de heren er geen vette winsten uit kunnen halen. We moeten stoppen met dit idiote consumeren. Geef bijvoorbeeld iedereen een lapje grond waar men zijn eigen groenten kan telen. Zijn die duizenden vrachtwagens en vliegtuigen die dat van heinde en verre aanvoeren ook niet meer nodig. Het bezig zijn met natuurlijke groei, bloei en oogst, brengt het levensgeluk terug. En zo is er nog zóveel meer wat helpt om dit soort problemen op te lossen en mensen gelukkig te maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten