Radioactiviteit is onzichtbaar, je hoort het niet, het heeft geen smaak en geen reuk. Het is een onzichtbaar monster dat het water, de grond, het voedsel en de lucht besmet en daarbij geen grenzen in acht neemt. De situatie in Fukushima is zeer ernstig. Het valt inmiddels ook niet meer te ontkennen dat radioactiviteit van de drie centrales in zee lekt. Het stralingsniveau is daar 5000 keer hoger dan toegestaan, een stijging van 25 % met gisteren, wat vanzelfsprekend effect heeft op het leven in zee. Op 200 km afstand van de ramp is ansjovis gevangen waarin zich cesium-137 bevond. Dat was dan weliswaar een minieme hoeveelheid maar is onrustbarend omdat het op zo’n grote afstand van de kerncentrale is. Deze isotoop heeft een halfwaardetijd van 30 jaar, wat in dit geval wil zeggen dat de helft van de cesium-137atomen na 30 jaar hun radioactiviteit kwijt zijn, voor de overgebleven helft begint het verval opnieuw en duurt het opnieuw 30 jaar voordat de helft van de helft is vervallen en zo verder. Cesium-137 blijft dus zo'n 200 jaar actief. Het is ook gevonden op het land buiten de evacuatiezone, op 40 km afstand in nog steeds bewoonde dorpjes. Daar worden nu al waarden gemeten dubbel zoveel als toentertijd in Tsjernobyl op dezelfde afstand. De maximale jaardosis wordt er in 8 uur bereikt. Het is een kwestie van tijd en dan zal die evacuatiezone ongetwijfeld verder uitgebreid worden, maar heel stom dat men dit niet meteen doet. Een soort van ontkenningsfase waardoor de Japanse overheid en TEPCO constant achter de feiten aan blijven hollen. Ook blijkt het grondwater besmet, het is 10.000 keer radioactiever dan normaal. Helemaal gevaarlijk is natuurlijk het vrijgekomen plutonium uit de reactoren dat in de longen en zelfs in de bloedbaan terecht kan komen en dan het DNA beschadigt. Als het wordt ingeademd is het dodelijk. Straling in de lucht komt uiteindelijk vanzelf ook in de voedselketen terecht.
Op dit moment ontsnapt er nog steeds radioactiviteit uit de centrale en volgens de meest recente metingen wordt dat niet minder maar juist meer. Het Internationaal Atoomagentschap wil daarom uitbreiding van de evacuatiezone. In een straal van 20 km om de centrale liggen ook nog eens meer dan duizend lijken door de tsunami, ze zijn in verregaande staat van ontbinding en blootgesteld aan hoge doses straling. De Japanse regering weet er geen raad mee omdat ophalen te gevaarlijk is. En mocht dat eventueel mogelijk zijn dan kan men de lijken vanwege de radioactiviteit niet cremeren of begraven.
Verder is er natuurlijk het probleem om de reactoren te kunnen blijven koelen. De Japanse manier om er aanhoudend water op te gieten en radioactieve stoom te laten ontsnappen is geen goede oplossing, want dit zal dan nog jarenlang moeten gebeuren met alle gevolgen van dien. Bovendien heeft men een personeel probleem, men kan ondanks een verviervoudiging van het salaris geen vrijwilligers meer vinden die bereid zijn ter plekke te werken. Sommige nucleaire specialisten schatten dat de koeling van de reactoren nog een jarenlange kwestie gaat worden. Al bij al dus een levensgroot probleem.
In Nederland is men nauwelijks bezig met de grote ramp die zich aan het voltrekken is. De aandacht van de media gaat voornamelijk naar de gevechten in Libië en wat binnenlands gekrakeel over een ontzettend domme en amateuristisch opgezette operatie om iemand in dat land met een helikopter op te pikken.
Groen Links heeft voorgesteld een referendum te houden over de plannen voor een nieuwe kerncentrale en daar houdt het wel mee op. Alles gaat gewoon door, wel of geen ramp, terwijl alle kerncentrales op termijn allemaal gesloten zouden moeten worden als men de realiteit onder ogen wil zien. Er is een totaal nieuw plan nodig voor de energievoorziening. Een plan gebaseerd op wérkelijke behoeftes die ons geluk en welzijn zullen bevorderen, wat vanzelfsprekend een sterke vermindering zal inhouden van het energieverbruik. De grens is bereikt. Na Three Miles Island, Tsjernobyl en nu Fukushima zou dat voor iedereen duidelijk moeten zijn. De wereld heeft behoefte aan politici met realiteitszin, wijsheid en inzicht.
Bronnen: De Morgen, De Volkskrant, Mother Nature Network
Geen opmerkingen:
Een reactie posten