(Klik op foto voor een groter beeld)
Er woedde deze week een brand op de Strabrechtse Heide. 150 ha van het in totaal 1500 ha grote natuurgebied met heide en bos is afgebrand en heeft flinke schade opgelopen. De media berichtten er dagenlang uitvoerig over, het Eindhovens Dagblad noemde het zelfs een ecologische ramp. Nou hoef je van deze krant geen ruime blik te verwachten maar toch. Ik moest onwillekeurig denken aan de tropische regenwouden waarbij deze regionale 'ramp' verbleekt tot een minuscuul incident.
Iedere dag verdwijnt er 250 keer zoveel aan regenwoud. Let wel, morgen opnieuw, overmorgen ook en zo gaat het maar door. In één jaar tijd verdwijnt er 150.000.000 ha prachtige ongerepte natuur, dat is 100.000 keer de oppervlakte van dat armetierige lapje Strabrechtse Heide. Dát is pas een ecologische ramp. En dit zal waarschijnlijk nog jaren voortduren tot er hier en daar nog maar enkele natuurreservaatjes over zijn. Het gebeurt opzettelijk, uit pure hebzucht en geldgewin. Om die reden gaat het kappen en platbranden van tropisch regenwoud onverminderd voort, alle mooie berichten over gecertificeerd hout, selectieve kap, nieuwe aanplant, etc., ten spijt. Dat zijn zoethoudertjes, een paar druppels op een gloeiende plaat, waarbij ik nog wil opmerken dat men gewoon helemaal van de regenwouden moet afblijven, dus geen selectief gekap en geen natuurbeheer. Laat het regenwoud toch met rust en laat het in harmonie verder leven zoals dat in sommige gebieden al miljoenen jaren onafgebroken het geval is geweest. De tropische regenwouden worden vernield om het hout, platgebrand om ruimte te maken voor onmetelijke soja- en palmolieplantages waar de veevoeder- en voedingsindustrie om verlegen zit. De consumenten in de sterk opkomende Aziatische en Afrikaanse economieën willen nu onderhand ook wel eens 'genieten' van al dat junkfood. Via de media en commerciële kanalen worden ze warm gemaakt voor hamburgers, frisdrankjes, elektrische apparaten en andere overbodige rommel. En ja, net als hier in het Westen trappen ook zij met hun grote....eh sorry, kleine voeten, in deze consumptievalkuil. De winstcijfers van de farmaceutische bedrijven schieten omhoog, want de zogenaamde welvaart maakt de mensen ziek en op wat langere termijn doodziek. Zolang ze dat stadium nog niet hebben bereikt zijn het vaste klanten van de farmaceutische industrie geworden die dure behandelingen en medicijnen ontwikkelt, promoot en laat voorschrijven. Dat levert een aardig centje op voor de mensen die dat nou juist niet verdienen.
Het vuur op de Strabrechtse Heide is inmiddels geblust. De brandweerlieden en soldaten zijn weer teruggekeerd naar hun kazernes. De pyromaan zit braaf thuis en is bezig de verzamelde krantenknipsels in zijn plakboek te plakken. Práchtig die donkere rookwolken, die luchtfoto's in de krant met dat zwartgeblakerde landschap. Dat had hij toch maar even mooi voor elkaar! Er was paniek in de tent. Tot in de wijde omtrek was zijn werk middels grote rookwolken zichtbaar geweest. Honderden mannen hadden zich uitgesloofd om de vuurzee te doven en de media hadden er volop aandacht aan besteed.
Eventjes, enkele dagen, had hij zich een groot en machtig man gevoeld. Nu zit hij thuis met een pilsje. Zijn shagbuil en niet te vergeten zijn aansteker liggen voor hem op tafel. Hij pakt 'm in zijn handen, laat het vlammetje nog eens driftig dansen en steekt een sigaret op. Dan pakt hij de afstandsbediening van de TV. Het is de finale van het WK-voetbal, óók spannend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten