donderdag 20 oktober 2011

217. Khadafi, einde van een dictator


Ik begrijp de uitzinnige vreugde van het Libische volk nu Khadafi, het symbool van onderdrukking, onvrijheid en terreur, er sinds vanmiddag niet meer is. Tegelijkertijd laten de begeleidende beelden zien dat het ongeregelde zootje strijders van het nieuwe regime als ze in eenzelfde machtspositie verkeren, het waarschijnlijk niet veel beter doen dan Khadafi en consorten. Er is een chronisch gebrek aan beschaving bij de massa en bij hun leiders, niet alleen in het Midden-Oosten maar overal ter wereld. Ware leiders zijn een voorbeeld van eerlijkheid, wijsheid en rechtvaardigheid, waar een bevolking zich aan kan optrekken. De wereldleiders van nu, met in hun kielzog de handelsdelegaties, verdrongen zich nog maar kort geleden voor de troon van diezelfde Muamar Khadafi om nieuwe oliecontracten af te sluiten en andere voordelige deals. Als de beste vrienden omhelsden ze elkaar terwijl onder hun ogen de onderdrukking van het Libische volk gewoon doorging. Toen de Lybiërs tegen de terreur opstonden, doordrukten en het duidelijk werd dat Kadhafi weleens het veld zou moeten gaan ruimen, veranderden zijn Westerse vrienden plots in vijanden en steunden de opstandelingen. De buit onder elkaar verdelen is veel  lucratiever natuurlijk. De wereld hangt aan elkaar van hypocrisie.
   Khadafi zou zich voor al zijn misdaden voor een rechter hebben moeten verantwoorden. Dat zou een helder en duidelijk signaal zijn geweest naar andere leiders en een opsteker voor alle wereldburgers. Nu viert men de gewelddadige dood van Khadafi alsof hij het allerlaatste exemplaar was van een bende machtswellustelingen. Maar de overige wereldleiders, bankiers en oude mafiavrienden vieren het feest vrolijk mee. En zij, als zij ook maar één zwak moment bij een andere concurrent ontwaren, knallen ze die ook meteen af. Het is de Amsterdamse onderwereld, maar dan in het groot.
   Intussen wordt het volk van Syrië al een tijd in de steek gelaten. Er zijn inmiddels meer dan 3000 vreedzaam protesterende burgers gedood en tienduizenden gewond. Pas als het volk een doorbraak forceert komen de mafiosi van alle kanten met hun steun en mooie woorden, vervolgens gaan ze er opnieuw met de buit vandoor en een marionettenregering mag de zaken onderhouden.
   Muamar Khadafi is behandeld zoals hij dat met duizenden onderdanen gedaan heeft. Desondanks is het tragisch en triest dat men niet in staat is geweest om deze man voor de rechter te brengen.

Geen opmerkingen: