woensdag 4 mei 2011

126. De "situation room"

    
    Hierboven de foto die vandaag in alle kranten ter wereld staat. Deze foto 'live' gemaakt tijdens de aanval op het huis van Osama Bin Laden, moet de moed, de besluitvaardigheid en daadkrachtige leiderschap van president Obama en zijn staf aantonen. De populariteit van Obama staat al een tijdje onder druk, dan is dit natuurlijk hét moment om dat op te vijzelen. Dat is wat hier gebeurt.
    Het plaatje lijkt een fragment uit een Amerikaanse B-film, een toneelstuk. Het is volledig in scène gezet door de pr-afdeling van het Witte Huis en op een manier zoals alleen Amerikanen dat kunnen. Zie nu toch de arme Hillary eens zitten, die warme gevoelige vrouw daar tussen al die keiharde kerels. Haar rechterhand houdt zij in ontzetting voor haar mond, vanwege de spannende en gevaarlijke operatie die er gaande is. Hier wordt het klassieke beeld van de vrouw neergezet. Men heeft een licht bijtende vloeistof in haar ogen gedruppeld, zodat ze echt geroerd lijkt te zijn. Tja, je moet er wat voor over hebben. Hillary heeft een multomap op haar schoot, haar linkerhand rust quasi-ontspannen op iets wat op een agenda lijkt. De ordinaire BIC-ballpoint op de agenda moet de indruk wekken dat ze er zojuist nog zat te schrijven. Maar wáár zat ze dan te schrijven en waarom? Op de tafel is geen plaats. Leg dan alles even terzijde zou je zeggen, als je naar zoiets gaat kijken. Er is sowieso geen plaats hier, althans zo wil men het laten lijken, want die 'situation room' is in werkelijkheid 460 m2 groot. Ruimte genoeg dus. Waarom dan met z’n allen op een kluitje en de meesten ook nog staande? Omdat zo’n beeld een bepaalde intimiteit en saamhorigheid uitdrukt: “Wij als team staan als één man achter onze president”. Op de achtergrond is het presidentiële logo nog te zien, en ook op een beker die op tafel staat. Allemaal geen toeval. De hele opstelling, de houdingen, gezichtsuitdrukkingen, voorwerpen, etc., het is heel bewust geregisseerd. De lui op de achtergrond lijken onverwacht van hun werkplek te zijn geroepen, zo van: ”Hee jongens, kom eens gauw, we zijn hier naar een spannende video aan het kijken!” Het is allemaal pure fake, een uitgekookte pr-stunt die aan alle kanten rammelt.
    Als je van te voren weet wat er te gebeuren staat en je wilt dat live laten zien en met elkaar delen, dan ga je niet helemaal achter in een grote ruimte op een kluitje staan. De achterste mensen moeten zelfs moeite doen om iets te kunnen zien. Bij zo’n belangrijke gebeurtenis schep je tijdig voldoende ruimte en creëert een paar rijen met gemakkelijke stoelen waarin iedereen kan plaatsnemen op het bewuste uur U. Bedoeling van deze foto zal zijn om duidelijk te maken dat de president en zijn staf een hecht team vormen van hardwerkende mensen met een missie. Moedig, vastberaden, trouw en vaderlandslievend, een  Amerikaan waar de doorsnee burger zich graag mee identificeert (zie ook het polo-shirt en sportjack van Obama).
    En dan nog die paljas in het midden, brigadegeneraal Brad Webb, kijk hem toch eens druk zitten tikken op z’n minilaptopje. Hij heeft een groot plakkaat kleurige plakkertjes op zijn borst, waardoor wij zouden moeten veronderstellen dat deze militair de operatie aan het leiden is. Die kerel kijkt niet eens naar de film, terwijl dáár de meest verschrikkelijke dingen gebeuren. Terwijl Hillary zogenaamd ontdaan naar de schermutselingen kijkt, zit meneer doodleuk op z’n laptopje te tikken. Het is één grote schijnvertoning.
    En alle media nemen het over, drukken de foto af en geven de prachtigste commentaren, precies zoals de pr-machine van het Witte Huis het vooraf heeft bekokstoofd. En passant nemen we ook nog maar even Quantanamo Bay mee, hebben ze gedacht in het Witte Huis. Dan begrijpt het publiek tenminste waarom Obama zijn belofte om deze inhumane gevangenis te sluiten, nog steeds niet gestand heeft gedaan. Uit de terroristen die daar vast zitten hebben we namelijk deze informatie losgekregen waardoor we Osama Bin Laden een kopje kleiner konden maken. De wereld is weer een stuk veiliger geworden.

Geen opmerkingen: